Uchwała SN z dnia 4 czerwca 1991 r., sygn. I PZP 17/91

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora Prokuratury Generalnej RP w sprawie z powództwa Ludwiki E. przeciwko Urzędowi Gminy w S. o jednorazową odprawę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni postanowieniem z dnia 15 kwietnia 1991 r. VII Pr 127/91 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy ma prawo do odprawy przewidzianej w art. 28 ust. 1 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. nr 31, poz. 214 ze zm.) pracownik, który sam wypowiedział stosunek pracy i uzyskał rentę inwalidzką na skutek choroby, która rozpoczęła się przed upływem okresu wypowiedzenia i trwała nieprzerwanie do chwili wyczerpania okresu zasiłkowego?”

udzielił następującej odpowiedzi:

Pracownik, który wypowiedział stosunek pracy i uzyskał rentę inwalidzką w związku z chorobą, która rozpoczęła się przed upływem okresu wypowiedzenia i trwała nieprzerwanie do chwili wyczerpania okresu zasiłkowego, ma prawo do odprawy przewidzianej w art. 28 ust. 1 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. nr 31, poz. 214 ze zm.).