Wyrok SA w Katowicach z dnia 10 czerwca 2010 r., sygn. II AKa 134/10

Sam fakt posiadania przez niektórych pracowników pokrzywdzonego banku, a w szczególności dyrektora oddziału wiedzy o rzeczywistym stanie rzeczy, oraz przyzwalanie na zachowanie oskarżonych, czy wręcz proponowanie im podejmowania pewnych działań, które doprowadziły do niekorzystnego rozporządzenia mieniem nie depenalizuje czynu oskarżonych. Dyrektor oddziału nie rozporządza przecież własnym mieniem, lecz mieniem należącym do osoby prawnej, którą reprezentowała. Nie była też jedynym dysponentem tego mienia. Wyrazem takiej wykładni przepisu art. 286 § 1 kk stała się dokonana przez Sąd zmiana opisu pierwszego z czynów oskarżonych polegająca na wskazaniu Banku PKO BP jako podmiotu, który został wprowadzony w błąd. Każde prowadzenie działalności gospodarczej niesie za sobą ryzyko niepowodzenia. W stosunkach gospodarczych nie jest też niczym nadzwyczajnym, że realizacja podejmowanych zamierzeń zamiast oczekiwanych zysków generuje straty. Następstwem tego może być niemożność regulowania zobowiązań  i spłat kredytów, która nie musi rodzić odpowiedzialności karnej. Sytuacja taka w przypadku oskarżonych nie miała miejsca. Oskarżeni nie tylko uczestniczyli w wydatkowaniu środków z uzyskanych kredytóww sposób niezgodny z podawanym celem, ale z takim nastawieniem wprowadzali pokrzywdzonego w błąd.