Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 29 listopada 2010 r., sygn. II AKa 325/10

Poza zakresem zadań i uprawnień biegłego z dziedziny najnowszych technologii i techniki komputerowej jest wypowiadanie się czy tzw. białe plastiki z naniesionymi na nie przez sprawców informacjami niezbędnymi do pobierania gotówki z bankomatu lub dokonywania zapłaty za towar, są podrobionym „innym środkiem płatniczym” w rozumieniu art. 310 § 1 k.k. Ocena ta jest kategorią prawną, a nie kwestią wymagającą badania faktów z użyciem wiedzy specjalnej, toteż należy wyłącznie do Sądu orzekającego, a nie do biegłego.

Piotr P. został oskarżony m.in. o to, że:

w okresie od około lutego 2004 r. do 6 grudnia 2004 r. we W., K., N. T. i innych miejscowościach w Polsce oraz na terenie Turcji, działając w warunkach przestępstwa ciągłego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z Mykolą M., Przemysławem G., Adrianem P. oraz innymi osobami, dokonał oraz usiłował dokonać kradzieży z rachunków bankowych różnych osób mienia w postaci pieniędzy w ten sposób, że posługując się zamontowanymi przy wejściach do pomieszczeń, w których znajdowały się bankomaty, urządzeniami sczytującymi zapis paska magnetycznego oryginalnej karty oraz używając tzw. „nakładki” na oryginalną klawiaturę, uzyskał dostęp do sekwencji kodów PIN, zaś uzyskane w ten sposób dane przekopiował na uprzednio przygotowane „białe plastiki” zawierające paski magnetyczne, a następnie przełamując zabezpieczenia elektroniczne bankomatów i wykorzystując odczytane w opisany powyżej sposób elektroniczne informacje, zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze w łącznej kwocie nie mniejszej niż 50.000 zł oraz usiłował dokonać zaboru pieniędzy w kwocie 79.500 zł, a także posłużył się podrobionymi w ten sposób kartami w placówkach sprzedaży detalicznej, uzyskując uzgodnioną uprzednio część należności za towar będący przedmiotem nielegalnej transakcji oraz przy użyciu telefonu komórkowego w drodze krótkich wiadomości tekstowych typu SMS, udostępniał sczytane w Polsce sekwencje zawarte na pasku magnetycznym i kody PIN transferując je osobom, z którymi współdziałał na terenie Turcji i którzy realizowali podrobione w opisywany powyżej sposób karty płatnicze w tamtejszych placówkach handlu detalicznego, czym działał na szkodę banku Powszechnej Kasy Oszczędnościowej B.P. S.A. oraz osób fizycznych, na który to czyn składał się szereg działań opisanych w 96 punktach.