Wyrok SA w Katowicach z dnia 9 listopada 2005 r., sygn. I ACa 1063/05

W polskim porządku prawnym zadośćuczynienie służy tylko w wypadkach wskazanych w przepisach. Powodowie błędnie utożsamiali naruszenie prawa do rozpoznania sprawy bez zbędnej zwłoki z naruszeniem dobra osobistego, wyrządzającym krzywdę podlegającą naprawieniu między innymi na podstawie art. 445 i 448 kc. W aktualnym porządku prawnym sąd krajowy uprawniony jest do przyznania stronie odpowiedniej sumy pieniężnej od Skarbu Państwa z tytułu przewlekłości postępowania sądowego lecz następuje to w postępowaniu toczącym się na podstawie ustawy z 17.06.2004r. o skardze...( Dz. U. Nr 179 poz 1843). Ustawa ta wprawdzie odsyła do powszechnie obowiązującego prawa regulującego zagadnienie naprawienia szkody ( strona z mocy art. 15 i 16 ustawy może w odrębnym postępowaniu dochodzić naprawienia szkody wynikłej z przewlekłości) nie zawiera natomiast normy , która byłaby podstawą prawną roszczenia o zadośćuczynienie z tytułu przewlekłości postępowania sądowego rozpoznawanego poza trybem postępowania ze skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.