Wyrok Sądu pierwszej instancji (druga izba) z dnia 6 października 2004 r. - Vitakraft-Werke Wührmann & Sohn GmbH & Co. KG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM). - Sprawa T-356/02., sygn. T-356/02

Sprawa T‑356/02

Vitakraft-Werke Wührmann & Sohn GmbH & Co. KG

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy- Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Wcześniejszy graficzny znak towarowy zawierający element słowny „Krafft” - Zgłoszenie wspólnotowego słownego znaku towarowego VITAKRAFT- Względna podstawa odmowy rejestracji - Rzeczywiste używanie wcześniejszego znaku towarowego - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 - Zasada 22 pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 2868/95

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 6 października 2004 r. II-0000

Streszczenie wyroku

1.     Wspólnotowy znak towarowy - Uwagi osób trzecich i sprzeciw - Rozpatrywanie sprzeciwu - Dowód używania wcześniejszego znaku towarowego - Rzeczywiste używanie - Kryteria oceny - Wymóg przedstawienia konkretnych i obiektywnych dowodów - Przedstawienie wyłącznie katalogów sprzedaży - Niedostateczność

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 43 ust. 2)

2.     Wspólnotowy znak towarowy - Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego - Względne podstawy odmowy rejestracji - Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego - Słowny znak towarowy „VITAKRAFT” i graficzne znaki towarowe zawierające element słowny „Krafft”

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

1.     Znak towarowy jest rzeczywiście używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, jeżeli jest używany zgodnie z jego główną funkcją wskazywania na pochodzenie towarów lub usług, dla których został zarejestrowany, celem utworzenia lub zachowania dla tych towarów i usług rynku zbytu, z wyłączeniem użycia sporadycznego, które służy wyłącznie zachowaniu praw do znaku. Ponadto w związku z warunkiem rzeczywistego używania znaku wymaga się, aby ten znak był używany publicznie i na zewnątrz na obszarze, na którym jest chroniony.