Wyrok NSA z dnia 9 maja 2023 r., sygn. II OSK 1528/20

Egzekucyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G.Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2019 r. sygn. akt VII SA/Wa 1613/19 w sprawie ze skargi G. Ł. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia 6 czerwca 2019 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 10 grudnia 2019 r. sygn. akt VII SA/Wa 1613/19, oddalił skargę G. Ł. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia 6 czerwca 2019 r. znak: [...]), którym utrzymano w mocy postanowienie Wojewody Pomorskiego z 10 października 2018 r. znak [...] o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia skarżącego do wykonania obowiązku poddania szczepieniom ochronnym jego małoletniej córki A. Ł., urodzonej [...] grudnia 2015 r.

W ocenie Sądu pierwszej instancji organy prawidłowo podjęły działania zmierzające do wykonania obowiązku poddania dziecka szczepieniom, nakładając na skarżącego grzywnę w odpowiedniej wysokości. Sąd wskazał, że obowiązek poddania dziecka szczepieniom wynika z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2018 r., poz. 151 ze zm.). Sąd uznał, że obowiązek jest wykonalny i wymagalny, zachowana została właściwość organów, a wysokość nałożonej grzywny nie jest wygórowana.

Skargą kasacyjną G. Ł. zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

I. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.) poprzez jego niezastosowanie i oddalenie skargi, podczas gdy przy orzekaniu przez Sąd na mocy art. 134 p.p.s.a. w granicach sprawy, bez związania zarzutami skargi, istniały podstawy do uchylenia zaskarżonego postanowienia jako wydanego z naruszeniem prawa materialnego polegającym na błędnej wykładni przepisów: