Wyrok NSA z dnia 24 sierpnia 2023 r., sygn. II OSK 2691/20

Budowlane prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie: sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) sędzia del. WSA Jan Szuma Protokolant: starszy asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie delegowanego do Prokuratury Regionalnej w Warszawie - Krzysztofa Kosieradzkiego skargi kasacyjnej P. spółka z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 22 stycznia 2020 r. sygn. akt II SA/Bd 835/19 w sprawie ze skargi P. Ś. na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 26 lipca 2019 r. nr WIR.VIII.7840.1.91.2019.GZ w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę po wznowieniu postępowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 22 stycznia 2020 r., II SA/Bd 835/19, sprostowanym następnie postanowieniem z 2 marca 2020 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Bydgoszczy w sprawie ze skargi P.Ś. na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z 26 lipca 2019 r., nr WIR.VIII.7840.1.91.2019.GZ, w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę po wznowieniu postępowania - w pkt I. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Bydgoskiego z 28 marca 2019 r., nr 89/2019, w pkt II. zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, decyzją z 28 marca 2019 r., nr 89/2019, Starosta Bydgoski, po wznowieniu postępowania administracyjnego w sprawie zakończonej ostateczną decyzją własną nr 1399/2018 z 17 sierpnia 2018 r., znak WB.6740.991.2018, zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...] nr [...] – wieża typu [...] o wysokości całkowitej 49,3 m n.p.t. wraz z wewnętrzną linią zasilającą na terenie działki nr [...] w miejscowości [...], gmina [...], odmówił uchylenia ww. decyzji. W uzasadnieniu organ powiatowy wskazał, że wnioskodawczyni P.Ś. (skarżąca) nie może zostać uznana za stronę postępowania zakończonego ww. decyzją. Wyjaśnił, że podstawą do określenia obszaru oddziaływania inwestycji jest przede wszystkim rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów. W przedłożonym przez inwestora projekcie budowlanym zawarta jest analiza występowania pól elektromagnetycznych o poziomach gęstości mocy większych lub równych 0,1 W/m². W tabelach zawartych w analizie przedstawiono wykaz, parametry techniczne i maksymalne zasięgi obszarów pól elektromagnetycznych o poziomach wyższych od dopuszczalnych oraz sumarycznych mocy EIRP dla każdej z anten, maksymalne i minimalne wartości pochylenia wiązek (tilty) oraz wyliczenia przedziału odległości w osi głównej wiązki dla każdej z anten. Wyniki obliczeń w formie graficznej obrazują przewidywany rozkład pól elektromagnetycznych o gęstości mocy większych lub równych wartości dopuszczalnej 0,1 W/m² , występują one na wysokościach niedostępnych dla ludności, tj. od ok. 41 m do ok. 43 m. Zasięg pól elektromagnetycznych o gęstości mocy większych lub równych wartości dopuszczalnej 0,1 W/m² został obliczony dla każdej anteny osobno oraz obliczony został zasięg sumaryczny pól elektromagnetycznych o gęstości mocy większych lub równych wartości dopuszczalnej 0,1 W/m² , tj. 68,6 m. W związku z powyższym jako obszar oddziaływania przedmiotowej inwestycji uznano działki leżące na terenie wyznaczonym przez sumaryczny zasięg pól elektromagnetycznych o gęstości mocy większych lub równych wartości dopuszczalnej 0,1 W/m² - 68,6 m. Działka nr [...], stanowiąca współwłasność skarżącej, nie jest zlokalizowana w tym obszarze. Organ wskazał nadto, że przedmiotowa inwestycja, z uwagi na swoje parametry, nie wymagała uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na jej realizację.