Postanowienie NSA z dnia 25 października 2023 r., sygn. II OSK 1994/23

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 25 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 czerwca 2023 r., sygn. akt II SA/Wr 425/22 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi M. S. na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w miejscowości B. oraz R. – MPZP [...] – [...] postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 20 czerwca 2023 r., sygn. akt II SA/Wr 425/22, na podstawie art. 58 § 1 pkt 5a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej jako P.p.s.a.) odrzucił skargę M. S. (dalej jako skarżąca) na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w miejscowości B. oraz R. – MPZP B. II – R. [...] (dalej jako plan, uchwała). Ponadto orzekł o zwrocie uiszczonego od skargi wpisu sądowego.

Na wstępie Sąd przytoczył art. 58 § 1 pkt 5a P.p.s.a. będący podstawą odrzucenia skargi a następnie przeprowadził szczegółową i pogłębioną analizę art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r., poz. 40 ze zm.), w kontekście wynikającego z tego przepisu uprawnienia do zaskarżenia skargą do sądu administracyjnego uchwały podjętej przez gminę przez każdego czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone tą uchwałą.

Sąd przedstawił szeroką argumentację mającą potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w orzeczeniach Trybunału Konstytucyjnego odnośnie tego jak należy rozumieć przesłankę naruszenia interesu prawnego z art. 101 ust. 1 u.s.g.. Wobec tego Sąd doszedł do wniosku, że okoliczności podniesione w skardze przez skarżącą nie uzasadniają przyjęcia, że doszło do pozbawienia zaskarżoną uchwałą aktualnego, realnego i konkretnego uprawnienia czy też uniemożliwienia jego realizacji lub zmiany obowiązku skarżącej mającego swoje źródło w normach prawa materialnego.