Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2023 r., sygn. III OSK 333/23

Skarżący, kwestionując uchwałę organu gminy na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym jest zobowiązany do wykazania, że zaskarżona uchwała narusza prawo i negatywnie wpływa na jego sferę prawnomaterialną, czyli pozbawia go pewnych uprawnień lub uniemożliwia ich realizację. 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T.K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 30 maja 2022 r. sygn. akt III SA/Wr 299/22 odrzucającego skargę T.K. na § 5 ust. 1 uchwały Rady Miejskiej w Szczawnie-Zdroju z 28 grudnia 2021 r. nr XLI/80/21 w przedmiocie diet dla radnych Rady Miejskiej w Szczawnie-Zdroju postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 30 maja 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę T.K. (dalej: skarżący) na § 5 ust. 1 uchwały Rady Miejskiej w Szczawnie-Zdroju z 28 grudnia 2021 r. nr XLI/80/21 w przedmiocie diet dla radnych Rady Miejskiej w Szczawnie-Zdroju.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zaskarżoną uchwałą Rada Miejska w Szczawnie-Zdroju uchwaliła podwyżki diet dla radnych do kwoty 1100 zł dla radnego niepełniącego innych funkcji oraz 1300 zł dla radnego będącego członkiem co najmniej dwóch komisji stałych. Jednocześnie w § 5 ust. 1 uchwały przewidziano, że wysokość miesięcznej diety ryczałtowej ulega obniżeniu o 500 zł za każdą nieobecność radnego na sesji oraz o 250 zł za nieobecność na posiedzeniu komisji stałej, której jest członkiem. Zdaniem skarżącego, powyższy przepis narusza wymóg, żeby ustalona wysokość diety i jej obniżenie zachowały charakter diety jako ekwiwalentu utraconych korzyści. Wprowadzenie wysokiego kwotowego obniżenia diety pełni natomiast funkcję karną.