Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2023 r., sygn. I OSK 2341/22

W programie realizującym zadania wynikające z ustawy, organ uchwałodawczy jest zobowiązany do precyzyjnego określenia wysokości środków finansowych przeznaczonych na realizację poszczególnych zadań zgodnie z art. 11a ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt, a także do konkretnej definicji sposobu ich wydatkowania.

Dnia 13 kwietnia 2023 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mariola Kowalska Sędziowie: sędzia NSA Piotr Niczyporuk sędzia del. WSA Anna Wesołowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 września 2022 r., sygn. akt II SA/Gl 1011/22 w sprawie ze skargi Gminy Miasta J. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Ś. z dnia [...] maja 2022 r. nr [...] w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy J. 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. zasądza od Gminy Miasta J. na rzecz Wojewody Ś. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 20 września 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy Miasta J. (Gmina) na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Ś. (Wojewoda) z [...] maja 2022 r. w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.

Wyrok wydany został w następującym stanie faktycznym i prawnym :

W dniu [...] marca 2022 r. Rady Miejska w J. przyjęła uchwałę nr [...] w sprawie przyjęcia Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy J. w 2022 roku (Program).

Rozstrzygnięciem nadzorczym z 5 maja 2022 r. Wojewoda działając na podstawie art. 91 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 9 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.jedn. Dz.U. z 2022 r., poz. 559 ze zm.. dalej "u.s.g.") stwierdził nieważność powyższej uchwały w całości jako sprzecznej z art. 11a ust. 2 pkt 4 oraz ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t.jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 638, dalej "ustawa") w związku z art. 2 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 1997, Nr 78, poz. 483 ze zm.).