Wyrok NSA z dnia 8 marca 2023 r., sygn. I GSK 1755/19

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Wegner Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia del. WSA Marek Leszczyński (spr.) Protokolant Jarosław Lubryczyński po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 maja 2019 r. sygn. akt I SA/Lu 837/18 w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 28 sierpnia 2018 r. nr 0601-IOA.605.2.2018 w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego, po wznowieniu postępowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 22 maja 2019 r., sygn. akt I SA/Lu 837/18, oddalił skargę A. M. (dalej: skarżący, kasator) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie (dalej: DIAS) z dnia 28 sierpnia 2018 r., nr 0601-IOA.605.2.2018, w przedmiocie odmowy uchylenia w całości decyzji ostatecznej.

Skargę kasacyjną – stosownie do treści art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) – wywiódł skarżący, a zaskarżając wyrok w całości, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1. naruszenie przepisów prawa procesowego, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 153 w zw. z art. 3 § 1 p.p.s.a., poprzez niezastosowanie się do wskazań co do dalszego postępowania, zawartego w uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 8 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Lu 1262/15, który nakazał przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organom podjąć wszelkie czynności w celu dokładnego wyjaśnia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, które pozwolą mu ocenić, czy podatnik miał świadomość nieuczciwego działania każdego z nabywców oleju opałowego i podania przez niego nieprawdziwych danych, czy miał wpływ na takie zachowanie nabywcy, czy miał możliwości jego weryfikacji, oraz zebrać kompletny materiał dowodowy, który wyczerpująco, wszechstronnie zostanie rozpatrzony, dopuszczając jako dowód wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy i jest zgodne z prawem (art. 180 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm., zwanej dalej: "O.p."), w tym także ponownie dokonać analizy wniosku o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków;