Wyrok NSA z dnia 8 sierpnia 2023 r., sygn. II FSK 211/21

Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf- Kalamala Sędziowie Sędzia NSA Anna Dumas Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (spr.) Protokolant Natalia Simaszko po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 września 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 2488/19 w sprawie ze skargi E.sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 września 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 9 września 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2488/19, w sprawie ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "Spółka") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 września 2019 r. (dalej: "DKIS") w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) w zw. z art. 146 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") uchylił zaskarżoną interpretację. Wyrok ten jest dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej: "CBOSA").

2.1. Pełnomocnik organu podatkowego wniósł skargę kasacyjną zarzucając powyższemu wyrokowi naruszenie przepisów prawa materialnego (art. 174 pkt 1 p.p.s.a.), tj. art. 14 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz. U. z 2018 r.. poz. 1036 ze zm., dalej: "u.p.d.o.p."), w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 9 u.p.d.o.p. oraz art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. poprzez ich błędną wykładnię polegającą na nieuprawnionym przyjęciu, że Spółka w okolicznościach sprawy przedstawionych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej rozpoznając przychód podatkowy z tytułu zbycia wierzytelności własnej, jednocześnie przychód ten powinna rozpoznać wyłącznie w wysokość odpowiadającej kwocie netto wierzytelności, a nie w wysokości ceny zawartej w umowie sprzedaży wierzytelności (kwota brutto). W konsekwencji Sąd dokonał niewłaściwej oceny, co do zastosowania art. 14 ust. 1 i ust. 3 u.p.d.o.p. odmawiając jego zastosowania w sprawie. Skład orzekający w nieuprawniony sposób ocenił, iż w sprawie należy kierować się treścią art. 12 ust. 4 pkt 9 w zw. z art. 14 ust. 4 u.p.d.o.p.