Wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 2023 r., sygn. III FSK 4567/21

Obowiązki organów podatkowych w zakresie zebrania i wyczerpującego rozpatrzenia całego materiału dowodowego są realizowane do momentu uzyskania przez organ pewności co do stanu faktycznego danej sprawy. Organy podatkowe nie mają obowiązku dopuszczenia każdego dowodu proponowanego przez stronę, jeżeli dla prawidłowego ustalenia stanu faktycznego adekwatne i wystarczające są inne dowody.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia WSA (del.) Anna Juszczyk - Wiśniewska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 2307/20 w sprawie ze skargi K. T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 21 października 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 25 maja 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 2307/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. T. (skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (organ odwoławczy) z 21 października 2021 r. w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

Sąd I instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy.

Decyzją z dnia 30 lipca 2020 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. – [...] ustalił K.T. zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn w wysokości 640.695,00 zł z tytułu nabycia w drodze darowizny od T.W. środków pieniężnych w kwocie 11.017,00 zł. Do podstawy opodatkowania organ przyjął kwotę 3.214.541,00 zł, stanowiącą kumulację wartości rzeczy lub praw majątkowych nabytych od T. W. w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Jednocześnie organ I instancji ustalając podatek od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych uwzględnił podatek w wysokości 638.491,00 zł wynikający z opodatkowania uprzednio dokonanych darowizn, tak iż do zapłaty pozostała kwota 2.204,00 zł. Ponadto organ wskazał, iż obowiązek podatkowy powstał z chwilą wpływu środków pieniężnych na konto bankowe skarżącej, tj. w dniu 14 marca 2016 r. Dodatkowo w decyzji zaznaczył, iż przeprowadzenie dowodu z przesłuchania T. W. nie było konieczne, ponieważ jego wyjaśnienia nie wniosłyby niczego nowego do sprawy, a zebrany w sprawie materiał dowodowy był wystarczający do wydania decyzji. Umowa alimentacyjna z dnia 8 marca 2018 r. jaką zawarł z skarżącą miała miejsce po dacie złożenia zeznań (7 lutego 2018 r.), a przedmiotem ustalenia wysokości zobowiązania w niniejszej sprawie jest darowizna mająca miejsce 14 marca 2016 r., czyli przed zawarciem umowy.