Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2023 r., sygn. I FSK 733/22

W sytuacji, gdy nie jest spełniona którakolwiek z dwóch podstawowych przesłanek odliczenia podatku naliczonego (brak faktury lub brak towaru albo usługi), podatnik nie może dokonać wspomnianej operacji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Mariusz Golecki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Adam Nita, po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej P. sp. j. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 stycznia 2022 r., sygn. akt I SA/Po 693/21 w sprawie ze skargi P. sp. j. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 czerwca 2021 r., nr 3001-IOV-22.4103.8.2021 w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za luty 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. sp. j. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 11 stycznia 2022 r., sygn. I SA/Po 693/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P. Sp.j. (dalej: "Skarżąca", "Strona", "Spółka") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu (dalej: "DIAS", "Organ podatkowy") z 30 czerwca 2021 r. nr 3001-IOV-22.4103.8.2021 w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za luty 2011 r.

Kwestią sporną w rozpatrywanej sprawie była dopuszczalność odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług, wynikającego z faktur dokumentujących zakupywanie złomu przez Stronę. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy (dalej: "DUKS") stanął na stanowisku, że dokumenty te potwierdzają dostawy, których nie dokonywały wskazane w nich osoby. W związku z tym, w swojej decyzji zanegował on prawdziwość deklaracji podatkowej Spółki i określił wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu. Należy zauważyć, że orzeczenie to było przedmiotem kontroli instancyjnej, a decyzje ówczesnego organu odwoławczego, tj. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (dalej: "DIS") kontrolował zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, jak i Naczelny Sąd Administracyjny. W konsekwencji tych orzeczeń doszło do uchylenia pierwotnej decyzji pierwszoinstancyjnej. Stało się tak przez wzgląd na konieczność odniesienia się we władczym rozstrzygnięciu organu podatkowego do kwestii należytej staranności w zakresie weryfikacji przez spółkę swoich kontrahentów. Z tego też względu Naczelnik Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Toruniu (dalej: "NUCS") decyzją z 31 lipca 2017 r. raz jeszcze określił Stronie wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za luty 2011. Stało się tak, ponieważ Spółka co najmniej nie dołożyła należytej staranności godząc się na przyjmowanie faktur od swoich kontrahentów.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00