Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 21 marca 2023 r., sygn. I FSK 2208/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej P. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 7 sierpnia 2018 r. ,sygn. akt I SA/Bd 233/18 w sprawie ze skargi P. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 października 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego 2011 r. do grudnia 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. C. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 7 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 233/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę P. C. (dalej skarżący, strona) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy) z 11 października 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego 2011 r. do grudnia 2013 r. (ww. wyrok oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu opublikowane zostały w bazie internetowej NSA: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.1. Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie Sąd pierwszej instancji wskazał, że spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do rozstrzygnięcia zagadnienia, czy zgodnie z prawem organ zakwestionował prawo skarżącego do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych w okresie od lutego 2011 r. do grudnia 2013 r. przez U. sp. z o.o. (dalej kontrahent). Sąd pierwszej instancji, podzielając stanowisko organu, stwierdził, że na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego uznać należy, że przedmiotowe faktury nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, tj. że usługi wskazane na fakturze nie zostały wykonane przez podmiot je wystawiający. Dodatkowo Sąd przyjął, że skarżący miał świadomość co do nierzetelności swojego kontrahenta, co skutkowało brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., poz. 54, nr 535 ze zm., dalej ustawa o VAT).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00