Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2022 r., sygn. III FSK 1020/21

1. Skoro w chwili przyjęcia spadku nie istniało odszkodowanie za wywłaszczoną na podstawie dekretu nieruchomość, tym samym wartość tego odszkodowania, która zostanie ustalona później, nie będzie stanowiła podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Podstawę opodatkowania będzie natomiast stanowiło - istniejące w chwili otwarcia spadku - roszczenie o odszkodowanie z tytułu utraty ww. nieruchomości - którego wartość powinna być określona na dzień przyjęcia spadku, który jest dniem powstania obowiązku podatkowego a następnie zobowiązania podatkowego w podatku od spadku i darowizn.

2. Roszczenie do odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomości ma swoje źródło w spadku, a co za tym idzie, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 1064/18 w sprawie ze skargi K.S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 lipca 2018 r., nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K.S. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.