Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2022 r., sygn. III FSK 2536/21

Fakt posiadania przez spółkę tylko jednego wierzyciela nie zwalnia członków zarządu z obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, a jego niezłożenie wyłącza możliwość powoływana się na przesłankę egzoneracyjną, o której mowa w art. 116 § 1 pkt 1 lit. b O.p.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Paweł Borszowski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 1692/19 w sprawie ze skargi R.H. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 17 maja 2019 r., nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 lutego 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 1692/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. H., zwanego dalej "Skarżącym", na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 17 maja 2019 r. w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

Skarżący działając przez pełnomocnika - adwokata - zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając Sądowi pierwszej instancji na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), zwana dalej "p.p.s.a.", naruszenie:

1. art. 151 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a. polegające na oddaleniu skargi pomimo naruszenia prawa materialnego przez jego błędną wykładnię, a to art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej "p.u.n.", w zw. z art. 10 i art. 11 ust. 1 i 2 p.u.n. w zw. z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a i b, § 2 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), zwana dalej "O.p." poprzez przyjęcie, że zachodziły podstawy do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, wszczęcia postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe), o których mowa w art. 116 § 1 pkt 1 lit. a i b O.p., w sytuacji, w której organ podatkowy przyjął istnienie tylko jednego wierzyciela, a mianowicie Skarbu Państwa w okresie, w którym Skarżący pełnił funkcję prezesa zarządu, a w konsekwencji wadliwe przyjęcie, że zachodzą podstawy do odpowiedzialności Skarżącego z art. 116 § 1 i 2, § 4 O.p.;