Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2010 r., sygn. I FSK 2059/09

Użycie przez ustawodawcę w art. 116 Ordynacji podatkowej nieostrego pojęcia "w znacznej części" świadczy o tym, że określenie proporcji wskazanego mienia spółki koniecznego do uwolnienia się od odpowiedzialności za jej zaległości podatkowe zależy od okoliczności sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 czerwca 2009 r. sygn. akt III SA/Gl 1515/08 w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 września 2008 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu spółki za zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług tej spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 23 czerwca 2009 r., sygn. akt III SA/Gl 1515/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 29 września 2008 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzją z 14 grudnia 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. orzekł o solidarnej odpowiedzialności podatkowej skarżącego jako osoby trzeciej za zaległość podatkową "Z. " spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w C. z tytułu podatku od towarów i usług za lipiec 2005 r. Skarżący spełnia przesłanki pozytywne do ponoszenia odpowiedzialności za zobowiązania spółki. Pełnił od 24 maja 2003 r. obowiązki Prezesa Zarządu spółki, a egzekucja przeciwko spółce okazała się bezskuteczna. Nadto nie zaszły okoliczności wyłączające odpowiedzialność skarżącego, gdyż nie zgłosił on wniosku o ogłoszenie upadłości spółki ani o wszczęcie postępowania układowego, mimo iż już w 2001 r. majątek spółki przestał wystarczać na zaspokojenie jej długów. Nie wskazał też mienia spółki, z którego egzekucja umożliwiałaby zaspokojenie zaległości podatkowych w całości lub w znacznej części.