Wyrok NSA z dnia 28 października 2021 r., sygn. II FSK 2239/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia WSA - (del.) Artur Kot (sprawozdawca), , Protokolant Honorata Klósek, po rozpoznaniu w dniu 28 października 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 czerwca 2020 r. sygn. akt I SA/Gd 2137/19 w sprawie ze skargi R.P. na decyzję Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w G. z dnia 27 września 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. uchyla zaskarżoną decyzję Naczelnika Pomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Gdyni z dnia 27 września 2019 r. nr [...], 3. zasądza od Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w G. na rzecz R. P. kwotę 16 166 (słownie: szesnaście tysięcy sto sześćdziesiąt sześć) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (dalej także jako "WSA") wyrokiem z 2 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 2137/19, oddalił skargę R. P. (dalej: "skarżący", "podatnik") na decyzję Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w G. (dalej jako "Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego" lub "organ podatkowy") z 27 września 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego

od osób fizycznych za 2015 r., działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej zwana "p.p.s.a."). Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (w skrócie "CBOSA").

1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy. Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego zaskarżoną decyzją uchylił decyzję wymiarową organu I instancji w całości i działając reformatoryjnie określił zobowiązanie podatkowe w kwocie 661.457 zł. Jako podstawę prawną decyzji wskazał m.in. przepisy art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) w zw. z art. 221a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, dalej zwana "O.p."), a także art. 5a pkt 6 oraz art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm., dalej zwana "u.p.d.o.f."). W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, że przychody skarżącego osiągane z tytułu wynajmu nieruchomości należało zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., tj. do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Oświadczenie skarżącego o wyborze ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jako formy opodatkowania najmu nie miało zatem wpływu na wynik sprawy. Jednocześnie organ podatkowy zaakceptował wysokość wykazanych przez skarżącego przychodów w jego zeznaniu podatkowym (PIT-28) o wysokości należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%. Kwestionując prawo podatnika do rozliczenia przychodu z najmu nieruchomości w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm., dalej jako "u.z.p.d.o.f."), organ stwierdził, że charakter działań podatnika wyczerpywał przesłanki pozarolniczej działalności gospodarczej. Skarżący osiągał przychody z najmu i dzierżawy zarówno lokali mieszkalnych, jak i budynków bądź też budowli lub utwardzonych placów, które były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Działania podatnika nie ograniczały się do zawarcia kilkudziesięciu umów i poboru czynszu. Wykonywał on szereg dodatkowych działań związanych z posiadanymi nieruchomościami, w tym czynności windykacyjne. Ustalone okoliczności świadczyły zdaniem organu o tym,