Wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2021 r., sygn. II FSK 2230/20

Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA del. Marek Olejnik, po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 2401/19 w sprawie ze skargi D. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 sierpnia 2019 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.312.2019.1.SP w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 19 czerwca 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2401/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę D. S.A. z siedzibą w W. (dalej: ("Bank", "Wnioskodawca", "Skarżąca") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 sierpnia 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest w serwisie internetowym CBOSA (orzeczenia.nsa.gov.pl). W skardze kasacyjnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako: "p.p.s.a.") naruszenie przepisów mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj.: - art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej "u.p.d.o.p."), w związku z art. 145 §1 pkt 1 lit. p.p.s.a. poprzez uznanie przez sąd, że w warunkach niniejszej sprawy wypłacenie dodatkowego wynagrodzenia z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu niezwiązanego z zaprzestaniem działalności gospodarczej może stanowić koszt uzyskania lub zabezpieczenia źródła przychodu wnioskodawcy, gdy tymczasem właściwa subsumpcja przedstawionego we wniosku stanu faktycznego winna doprowadzić sąd do wniosku, że dokonana wypłata nie tworzy ani też nie zabezpiecza żadnego źródła przychodów i tym samym nie może być zaliczona do kosztów jego uzyskania. Ponadto organ podatkowy sformułował wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, ewentualnie o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi oraz o zasądzenie od Strony Skarżącej kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Skarżąca nie skorzystała z możliwości wniesienia odpowiedzi na skargę kasacyjną.