Postanowienie NSA z dnia 16 września 2020 r., sygn. II OSK 1449/20

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 16 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 lutego 2020 r. sygn. akt II SA/Łd 979/19 o odrzuceniu skargi Gminy P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] października 2019 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 14 lutego 2020 r. sygn. akt II SA/Łd 979/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę Gminy P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] października 2019 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji i orzekł o zwrocie wpisu od skargi.

Sąd wskazał, że Gmina P. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] października 2019 r., którą zmieniono decyzję Wójta Gminy P. z dnia [...] września 2019 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji A. W. Sąd uznał, że skarga jest niedopuszczalna jako wniesiona przez podmiot nieposiadający legitymacji skargowej w rozumieniu art. 50 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej jako: "p.p.s.a."). Wniesienie skargi przez nieuprawniony podmiot stanowi przyczynę jej odrzucenia, jeżeli skarga pochodzi od podmiotu, który a limine nie może być skarżącym. Innymi słowy, chodzi tu o taki podmiot, co do którego nie zachodzi potrzeba zbadania, czy posiada on interes prawny we wniesieniu skargi, ponieważ i tak w świetle obowiązujących przepisów nie jest on legitymowany do jej wniesienia. Z tej przyczyny odrzuceniu podlegają m.in. skargi wniesione przez organ, który rozpoznawał sprawę w postępowaniu administracyjnym w pierwszej lub w drugiej instancji lub jednostkę samorządu terytorialnego, której organ wydał decyzję w pierwszej instancji, ponieważ podmioty te nie mają legitymacji skargowej w rozumieniu art. 50 p.p.s.a. Powierzenie zatem organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji administracyjnej, niezależnie od tego, czy nastąpiło to na mocy ustawy, czy też w drodze porozumienia, wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego, czy sądowoadministracyjnego. W takiej sytuacji jednostka samorządu terytorialnego nie ma legitymacji procesowej strony w tym postępowaniu, nie jest również podmiotem uprawnionym do zaskarżania decyzji administracyjnych do sądu administracyjnego, ani też legitymowanym do wystąpienia z powództwem do sądu powszechnego (por. np. wyrok NSA z 16 lutego 2005 r., OSK 1017/04, wyrok NSA z 7 grudnia 2005 r., I OSK 521/05, uchwała składu 7 sędziów NSA z dnia 19 maja 2003 r, OPS 1/03, uchwała składu 7 sędziów NSA z dnia 16 lutego 2016 r., I OPS 2/15 - wszystkie orzeczenia dostępne w CBOSA).