Wyrok NSA z dnia 4 lutego 2020 r., sygn. I OSK 2701/18

1. Okoliczność, że określona informacja (umowa o pracę) zawiera dane dotyczące prywatności czy też inne prawem chronione tajemnice nie oznacza, że traci ona przez to charakter informacji publicznej. Jest to nadal informacja publiczna z tym, że zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p. prawo do jej uzyskania podlega stosownym ograniczeniom. W takiej sytuacji organ może odmówić udostępnienia takiej informacji, ale stosownie do art. 16 ust. 1 u.d.i.p. obligowany jest wydać stosowną decyzję w tym przedmiocie.

2. Sprawami publicznymi w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. są sprawy związane z istnieniem i funkcjonowaniem określonej wspólnoty publicznoprawnej. Określenie sprawy jako "publicznej" wskazuje, że jest to sprawa ogółu i koresponduje w znacznym stopniu z pojęciem dobra wspólnego (dobra ogółu).

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marian Wolanin Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Anna Wawrzyniak po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lutego 2018 r. sygn. akt II SAB/Wa 320/17 w sprawie ze skargi A.C. na bezczynność Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie dostępu do informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Kancelarii Prezesa Rady Ministrów na rzecz A.C. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 lutego 2018r. sygn. akt II SAB/Wa 320/17 po rozpoznaniu sprawy ze skargi A.C. na bezczynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie dostępu do informacji publicznej uwzględnił skargę i zobowiązał Prezesa Rady Ministrów do rozpatrzenia wniosku skarżącej A.C. z dnia 26 marca 2017 r. o udostępnienie informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy oraz stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.