Wyrok NSA z dnia 14 października 2020 r., sygn. I FSK 1649/17

Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia del. WSA Maja Chodacka, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 30 września 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. [...] s.c. [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 1762/16 w sprawie ze skargi W. [...] s.c. [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za poszczególne okresy rozliczeniowe 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. [...] s.c. [...] na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 5 czerwca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1762/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2020 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", oddalił skargę W. [...] (dalej "Spółka" lub "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (dalej "organ" lub "organ odwoławczy") z 29 marca 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, poszczególne miesiące od marca do lipca oraz wrzesień i październik 2009 r.

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie, Sąd pierwszej instancji za prawidłowe uznał ustalenia organów podatkowych wskazujące, że w poszczególnych miesiącach objętych postępowaniem Spółka zawyżyła wysokość podatku naliczonego do odliczenia o kwoty podatku wynikające z faktur wystawionych przez B. sp. z o.o. (dalej "B.") - tytułem świadczenia usług transportu kabin sanitarnych oraz przez X. sp. z o.o. (dalej "X.") - tytułem świadczenia usług budowlanych (wykonanie zbiorników na nieczystości, modernizacja placu i pomieszczeń socjalnych w nowej siedzibie Spółki). Zdaniem Sądu ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że ww. wystawcy faktur na rzecz Skarżącej nie dysponowali potencjałem gospodarczym pozwalającym na wykonanie spornych usług. Wykluczono także, aby usługi te zrealizowane zostały przez kontrahentów Spółki przy pomocy podwykonawców. W ocenie Sądu zarówno B., jak i X. (które łączyła osoba D.J.) były jedynie "pośrednikami" w procederze nabywania przez różne podmioty gospodarcze pustych faktur, niedokumentujących rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Sąd za zasadne uznał również stanowisko organów co do tego, że Skarżąca (jej wspólnicy) miała świadomość uczestnictwa w procederze wystawiania pustych faktur, pomimo że co do zasady, w opinii Sądu, w ustalonych w sprawie okolicznościach faktycznych (gdy faktury wystawione przez kontrahentów Spółki nie odzwierciedlały żadnych rzeczywistych zdarzeń gospodarczych), prowadzenie postępowania wyjaśniającego w celu zbadania dobrej wiary (należytej staranności) po stronie Skarżącej było bezprzedmiotowe.