Wyrok NSA z dnia 25 sierpnia 2020 r., sygn. II FSK 1276/18

Interpretacje podatkowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Marek Olejnik, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 984/17 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 września 2017 r., nr 0115-KDIT2-3.4010.209.2017.1.MJ w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz A. sp. z o.o. z siedzibą w S. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 25 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 984/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, rozpoznając skargę A. sp. z o.o. z siedzibą w S. (dalej: skarżąca) uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: organ) z 15 września 2017 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

2. W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku organ zarzucił naruszenie następujących przepisów:

1) art. 146 § 1 w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w powiązaniu z art. 134 § 1, art. 153 i art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. - Dz. U. z 2017 poz. 1369 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.) w związku z art. 14b § 2 i § 3 oraz art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -Ordynacja podatkowa (t.j. - Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm., dalej: o.p.) poprzez przyjęcie przez Sąd pierwszej instancji przy rozpoznawaniu skargi na interpretację indywidualną z dnia 15 września 2017 r. nr 0115-KDIT2-3.4010.209.2017.1.MJ błędnych ustaleń faktycznych stanowiących następnie podstawę rozstrzygnięcia, które zostało oparte o znajdujące się na str. 15 uzasadnienia wyroku stwierdzenie, że (...) W tej sytuacji, skoro irlandzka administracja skarbowa uznaje "certyfikaty rezydencji" pozyskiwane ze stron internetowych podatników w formie plików "PDF’ lub "JPG", jako dokument uznany w tym kraju za ważny, to brak jest podstaw do zakwestionowania tego stanu rzeczy, a już tym bardziej by bezpodstawnie stwierdzić, że taki dokument stanowi jedynie kopię, a więc, że nie stanowi certyfikatu rezydencji w rozumieniu art. 4a pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. - Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.) jako wystarczającego dowodu na wykazanie miejsca zamieszkania/siedziby otrzymującego należności/wynagrodzenie za usługi z terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (...) [podkreślenie własne], podczas gdy z podanego przez skarżącą stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (vide: poz. 74 druku ORD-IN, na którym złożono ww. wniosek) wynika, że: (...) Spółka posiada certyfikaty rezydencji podmiotów z siedzibą w Irlandii w formie plików "PDF" lub "JPG", które firmy te zamieszczają na stronach internetowych. Taka forma udostępnienia certyfikatu rezydencji wynikała w poprzednich latach i wynika m. in. z ogromnej liczby korzystających z usług tych firm, co skutkuje tym, że technicznie nie jest możliwe przekazanie każdemu z usługobiorców certyfikatu rezydencji w formie papierowej. Stąd certyfikaty te są dostępne w formie dokumentu elektronicznego, a konkretnie w formie zapisu "PDF" lub "JPG". Jak podaje irlandzka administracja skarbowa, są to ważne dokumenty, którymi można się posługiwać, wydawane przez te organy jako potwierdzenie siedziby dla celów podatkowych. Obecnie, jak wynika z informacji pozyskanych od irlandzkiej administracji skarbowej, tj. od dnia 1 stycznia 2017 r., certyfikaty rezydencji wydawane są firmom zasadniczo w formie pliku "PDF" i wysyłane bezpiecznym kanałem elektronicznym (...), przy czym - zdaniem organu - tak sformułowany przez stronę opis okoliczności nie pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że spółka wskazała we wniosku, że irlandzka administracja skarbowa uznaje "certyfikaty rezydencji" pozyskiwane ze stron internetowych podatników w formie plików "PDF" lub "JPG", jako dokument uznany w tym kraju za ważny, bowiem czym innym jest forma, w jakiej wydaje się certyfikat rezydencji (forma papierowa czy elektroniczna) a czym innym - sposób dystrybuowania (wydawania) tego rodzaju certyfikatu (wydanie certyfikatu bezpośrednio przez irlandzką administrację skarbową podatnikowi wnioskującemu o tego rodzaju zaświadczenie czy jego pobieranie przez kontrahentów zagranicznych, tutaj skarżącą, ze strony internetowej podatnika), a zatem, w ocenie organu, Sąd pierwszej instancji wbrew przedstawionemu we wniosku o wydanie interpretacji stanowi faktycznemu błędnie uznał, że skarżąca wskazała, iż irlandzka administracja skarbowa uznaje za ważne "certyfikaty rezydencji" pozyskiwane ze stron internetowych podatników (innymi słowy, spór dotyczył sposobu wydawania certyfikatu rezydencji, a nie jego formy) co zarazem miało wpływ na ocenę prawną i znalazło odzwierciedlenie w uzasadnieniu skarżonego wyroku;