Wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. II FSK 581/18

Egzekucyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 1978/16 w sprawie ze skargi E. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 15 kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz E. K. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 1978/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi E. K. (dalej jako "Skarżący"), uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 15 kwietnia 2016 r. oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia 8 grudnia 2015 r. w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym (treść uzasadnienia wyroku dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).

W skardze kasacyjnej Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. - reprezentowany przez radcę prawnego - zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając mu na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.;

- art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 133, art. 134 i art. 135 P.p.s.a. oraz art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "k.p.a.", w zw. z art. 18, art. 29 § 1 oraz art. 33 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1201, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.e.a.", w zw. z art. 24 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 720, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.k.s.", skutkujące uchyleniem postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 15 kwietnia 2016 r. oraz poprzedzającego je postanowienia organu pierwszej Instancji - Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia 8 grudnia 2015 r. w przedmiocie oddalenia zarzutu Skarżącego, co do nieistnienia obowiązku, wniesionego w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie tytułu wykonawczego o numerze [...], poprzez ich błędną wykładnię i uznanie, że organy egzekucyjne przed wydaniem rozstrzygnięcia w sprawie rozpatrzenia zarzutu Skarżącego, co do nieistnienia obowiązku w części dotyczącej odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej, powinny w ramach postępowania egzekucyjnego zbadać akta postępowania kontrolnego pod kątem sprawności prowadzonego postępowania przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (dalej jako "Dyrektor UKS") i udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy postępowanie kontrolne nie zakończyło się w terminie z przyczyn niezależnych od organu i czy faktycznie postępowanie kontrolne nie mogło zakończyć się w wyznaczonym przez ustawodawcę terminie w rozumieniu art. 24 ust. 5 i 6 u.k.s. Tym samym Sąd pierwszej instancji dokonał błędnej oceny zebranego przez organy egzekucyjne I i II instancji w sprawie materiału dowodowego, uznając go za niepełny do wydania rozstrzygnięcia w trybie przepisów u.p.e.a. co do rozpatrzenia zarzutów w trybie u.p.e.a. oraz k.p.a., co istotnie wpłynęło na przyjęte w orzeczeniu stanowisko w zakresie naruszeń prawa procesowego.