Wyrok NSA z dnia 17 października 2019 r., sygn. II OSK 2525/18

Użyty art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zwrot "nie narusza" oznacza, że pomiędzy treścią studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego a treścią uchwalonego planu miejscowego nie musi zachodzić pełna zgodność, wystarczy aby nie było sprzeczności pomiędzy tymi ustaleniami.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) Sędzia del. NSA Anna Żak po rozpoznaniu w dniu 17 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. Sp. z o.o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 kwietnia 2018 r. sygn. akt II SA/Kr 97/18 w sprawie ze skargi P. Sp. z o.o. w K. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia 21 grudnia 2016 r., Nr LXI/1324/16 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Marii Dąbrowskiej - Bieńczycka" oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2018 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Kr 97/18, oddalił skargę P. Sp. z o.o. w K. na uchwałę Nr LXI/1324/16 Rady Miasta Krakowa z dnia 21 grudnia 2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Marii Dąbrowskiej- Bieńczycka".

Wyrok został podjęty w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

P. w K. Spółka z o. o. wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na wspomnianą wyżej uchwałę w części tekstowej i graficznej w zakresie w jakim ustala przeznaczenie działki nr [...], obręb [...], jednostka ewidencyjna: N. numer księgi wieczystej [...] przy ul. [...] pod tereny oznaczone symbolem US.1 tj. tereny usług sportu i rekreacji o podstawowym przeznaczeniu pod lokalizację obiektów usług sportu i rekreacji, zarzucając naruszenie: art. 9 ust. 4 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2017 r., poz. 1073 - w skrócie "u.p.z.p."), art. 140 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 6 ust. 1 i 2 u.p.z.p., art. 3 ust. 1 u.p.z.p. i art. 17 pkt 12 i 13 u.p.z.p. Strona argumentowała, że zgodnie ze Studium jej nieruchomość znajdowała się w obszarze oznaczonym symbolem MW, tj. w terenach zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej (funkcja podstawowa) z dopuszczalną zabudową pod usługi inwestycji celu publicznego z zakresu infrastruktury społecznej, pozostałe usługi inwestycji celu publicznego, usługi kultury, nauki, oświaty i wychowania, usługi sportu i rekreacji, usługi handlu detalicznego, usługi pozostałe, zieleń urządzona i nieurządzona m. in. w formie parków, skwerów, zieleńców, parków rzecznych, lasów, zieleni izolacyjnej. Podniosła również zarzut nieuwzględnienia przy uchwalaniu planu nr działki [...] dwóch decyzji o warunkach zabudowy tj. z dnia [...].11.2013 r. (budynek mieszkalny wielorodzinny) i z dnia [...].01.2014 r. (budynek usługowo-handlowy) oraz odmowę uwzględnienia uwag Spółki.