Wyrok NSA z dnia 13 września 2019 r., sygn. II OSK 2370/19

Budowlane prawo

Dnia 13 września 2019 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Wr 106/19 oddalającego sprzeciw K. O. od decyzji Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 29 marca 2019 r., sygn. akt II SA/Wr 106/19, na podstawie art. 151a § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst. jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej jako P.p.s.a.) oddalił sprzeciw K. O. (dalej jako Skarżący) od decyzji Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...], którą na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej jako K.p.a.), uchylono w całości decyzję Prezydenta Wrocławia z dnia [...] kwietnia 2018 r. Nr [...] dotyczącą zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia Skarżącemu pozwolenia na budowę dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych, dwulokalowych, w zabudowie bliźniaczej wraz z niezbędnymi urządzenia mi infrastruktury technicznej i zjazdami z drogi wewnętrznej przy ul. O. [...] we W. na działkach nr [...],[...],[...][...], obreb O.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał powody, które Wojewoda uznał za podstawę dla wydania decyzji kasatoryjnej stosownie do art. 138 § 2 K.p.a. Zdaniem Wojewody oświadczenie inwestora o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane wskazywało na stosunek współwłasności do nieruchomości objętej wnioskiem lecz inwestor nie dołączył oświadczenia współwłaściciela o wyrażeniu zgody na zabudowę działki budowlanej; część graficzna projektu zagospodarowania terenu nie spełniała wymogu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 lutego 1995 r. w sprawie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie (Dz. U. Nr 25, poz. 133), gdyż nie zawierała opracowanych geodezyjnie linii rozgraniczających tereny o różnym przeznaczeniu według planu miejscowego; projekt budowlany nie odpowiadał ustaleniom planu miejscowego, które przewidują zabudowę bliźniaczą - brak podobieństwa obu segmentów w zakresie ich gabarytów, gdyż jeden z nich nie posiada garażu, zaś drugi obejmuje garaż czterostanowiskowy. Wojewoda przyjął, że segmenty istotnie różnią się kubaturą i długością oraz powierzchnią zabudowy.