Wyrok NSA z dnia 20 lutego 2019 r., sygn. II OSK 262/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M.K. i R.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 października 2018 r. sygn. akt II SA/Sz 951/18 w sprawie ze sprzeciwu M. K. i R.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...][...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. K. i R. K. solidarnie na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, wyrokiem z dnia 18 października 2018r. sygn. akt II SA/Sz 951/18, oddalił sprzeciw M. K. i R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze w [...] z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] maja 2018 r., nr [...], na podstawie art. 1 ust. 2, art. 2 ust. 5, art. 4 ust. 2 pkt 1, art. 50 ust. 1 i 2, art. 51 ust. 1 pkt 2, art. 54 i art. 56 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073 ze zm., dalej: u.p.z.p.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm., dalej: k.p.a.), Wójt Gminy [...] odmówił A. Spółce z o.o. z siedzibą w [...] ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, polegającej na budowie wieży telekomunikacyjnej ze stacją bazową na terenie działki nr [...], położonej w obr. ew. [...], gm. [...]. Uzasadniając odmowę uwzględnienia żądania, organ podniósł, że inwestor nie podał wszystkich parametrów technicznych, które decydują o wpływie inwestycji na środowisko (art. 52 ust. 2 pkt 2 lit. c u.p.z.p.), na podstawie których organ mógłby dokonać normatywnej kwalifikacji inwestycji w kontekście jej oddziaływania na środowisko. Chodziło o ustalenie, czy planowane zamierzenie zalicza się do przedsięwzięć mogących zawsze lub mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 3 sierpnia 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, dalej u.o.i.ś.). Nie było więc możliwe ustalenie czy planowana inwestycja wymaga, czy też nie wymaga uzyskania decyzji środowiskowej. Zdaniem organu, oznaczenie przez wnioskodawcę obszaru oddziaływania, na załączniku graficznym do wniosku, o powierzchni 900 m2, który zawiera się jedynie w obszarze działki nr [...] (obr. [...]), nie stanowi prawdziwego oddziaływania planowanej inwestycji. Z tym wiąże się brak właściwego określenia pełnej listy stron postępowania. Organ podniósł, że zapewnił stronom czynny udział w toczącym się postępowaniu administracyjnym. Ponadto organ wskazał, że Rada Sołecka wsi [...] w piśmie z dnia 18 kwietnia 2018r. przedstawiła negatywną opinię w sprawie lokalizacji inwestycji, wskazując, że znacznie ograniczy ona możliwość użytkowania działek sąsiednich, na które już wydane zostały warunki zabudowy. Rada Sołecka podniosła także negatywny wpływ inwestycji na obszar NATURA 2000, a w szczególności na licznie występujące w tym obszarze płazy, gady i ptaki. Radny Powiatu [...] M. J. skierował wniosek do inwestora, w imieniu 248 osób, podpisanych pod petycją w sprawie zaniechania planowanej inwestycji na działce nr [...] w [...]. Wniosek został poparty opinią profesora dr. hab. nauk medycznych J. L. Właściciele działki nr [...] - W. S., M. N., A. S., nie zgodzili się na wybudowanie stacji telefonii komórkowej na sąsiadującej działce i wnieśli o oddalenie w całości wniosku inwestora. Ponadto strony podniosły, że nie były w należyty sposób poinformowane o planowanej inwestycji. Planowanemu zamierzeniu sprzeciwili się Z. F. i Z. F., właściciele działek sąsiednich, na które otrzymali w 2014 r. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 12 budynków mieszkalnych oraz pozwolenie na budowę sieci infrastruktury technicznej niezbędnej do zasilenia ww. inwestycji. Z wnioskiem do inwestora o zaniechanie inwestycji zwrócili się A. K., H. I. i K. I.. B. K. i J. S., powołując się na aspekt zdrowotny, ekologiczny i krajobrazowy negatywnie ustosunkowały się do planowanej inwestycji. Kierując się powyższym organ I instancji uznał, że lokalizacja planowanej inwestycji narusza chronione prawem interesy właścicieli i użytkowników wieczystych działek sąsiednich.