Wyrok NSA z dnia 19 marca 2019 r., sygn. I OSK 366/16

Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie NSA Jan Paweł Tarno (spr.) del. WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant starszy sekretarz sądowy Julia Chudzyńska po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 października 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 2138/14 w sprawie ze skargi Z. K. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 października 2015 r., II SA/Wa 2138/14 oddalił skargę Z. K. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że stosownie do art. 105 § 1 k.p.a. bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę co do jej istoty. Przesłanka umorzenia postępowania może istnieć jeszcze przed wszczęciem postępowania, co zostanie ujawnione dopiero w toczącym się postępowaniu, a może ona powstać także w sprawie już zawisłej przed organem administracyjnym (B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2006, s. 489). Ustalenie przez organ zaistnienia przesłanki, o której mowa w art. 105 § 1 k.p.a., zobowiązuje go do umorzenia postępowania, nie ma bowiem w sytuacji zaistnienia tej przesłanki podstaw do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty.

Stan faktyczny przedmiotowej sprawy uzasadniał wydanie decyzji o umorzeniu postępowania. Przepis art. 105 § 1 k.p.a. zezwala organom administracji na wydanie decyzji o umorzeniu postępowania w sytuacji, gdy w świetle przepisów prawa materialnego i ustalonego stanu faktycznego, brak jest sprawy administracyjnej mogącej być przedmiotem postępowania. Sprawa administracyjna jest bowiem konsekwencją istnienia stosunku administracyjno-prawnego, czyli takiej sytuacji prawnej, w której strona ma prawo żądać od organu administracyjnego skonkretyzowania jej indywidualnych uprawnień wynikających z prawa materialnego (wyrok SN z 9 listopada 1995 r., III ARN 50/59 - OSNP 11/96/150). W orzecznictwie i judykaturze przyjmuje się zgodnie, że bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę co do jej istoty. Taka sytuacja zaistniała w sprawie niniejszej. Organ po przeprowadzeniu postępowania dowodowego zasadnie uznał, że postępowanie w niniejszej sprawie winno zostać umorzone. Organ ustalił, że Ksiądz Proboszcz Parafii, stosownie do żądania skarżącego, sprostował jego dane osobowe w Księdze Chrztu i nie przetwarza jego danych osobowych. Skarżący nie przedstawił dowodów na okoliczność, iż Proboszcz przetwarza jego dane osobowe. Zgodzić zatem należy się z organem, że skarga oparta została na przypuszczeniach, albowiem w innym przypadku skarżący wskazałby przeciwdowody na twierdzenie Proboszcza. Postępowanie administracyjne prowadzone przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych służy kontroli zgodności przetwarzania danych z przepisami o ochronie danych osobowych i jest ukierunkowane na wydanie decyzji administracyjnej, na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy, wówczas gdy trwa stan naruszenia, a zatem gdy dane osobowe są przetwarzane. Jeżeli brak jest jakichkolwiek dowodów na niezgodne z prawem przetwarzanie danych osobowych skarżącego zasadnie organ uznał, że postępowanie to winno zostać umorzone.