Wyrok NSA z dnia 1 października 2019 r., sygn. II FSK 3738/17

W żadnym z przykładów określonych w art. 2 ust. 2 ustawy o CIT ustawodawca nie wskazał, by zaliczyć do działalności rolniczej pośrednie efekty tej działalności, jakim jest zamiar i w konsekwencji przygotowanie gruntu do produkcji rolnej, gdyż zalicza tylko efekty bezpośrednie. Takie rozumienie tej definicji jest istotne także dlatego, że przepis ustawy o CIT określa wyjątek od zasady opodatkowania przychodów podatkiem dochodowym od osób prawnych. To zaś oznacza obowiązek ścisłej, nierozszerzającej wykładni pojęcia "działalność rolnicza". Zatem z definicji działalności rolniczej zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy o CIT i przykładowo wymienionych w niej produktów - będących wytworami tej działalności - wynika, że są nimi tylko produkty bezpośredniej działalności rolniczej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 1 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 46/17 w sprawie ze skargi "K." sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 26 października 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2010 r. oddala skargę kasacyjną.