Wyrok NSA z dnia 18 października 2019 r., sygn. I FSK 1921/16

Podatnik VAT świadczący usługi hotelowe, stanowiące podstawowy składnik szerszej kategorii usług turystyki, o których traktuje art. 88 pkt. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, może, o ile usługi te są opodatkowane na zasadach innych, aniżeli określone w art. 119 ustawy o VAT, rozliczyć podatek naliczony od nabytych usług gastronomicznych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak, Protokolant Michał Pysiewicz, po rozpoznaniu w dniu 18 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 sierpnia 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 545/16 w sprawie ze skargi O. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 5 lutego 2016 r. nr ITPP2/4512-1134/15/AJ w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz O. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna Ministra Rozwoju i Finansów wniesiona została od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 20 lutego 2017 r., którym, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: P.p.s.a.) uchylona została, zaskarżona przez O. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. (dalej: Spółka/skarżąca), interpretacja indywidualna Ministra Finansów z 5 lutego 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. Przedstawiając stan sprawy Sąd podał, że we wniosku o interpretację skarżąca wskazała, że jako zarejestrowany, czynny podatnik VAT prowadzi działalność w zakresie - poza usługami związanymi z poprawą kondycji fizycznej - świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem. Spółka prowadzi hotel w miejscowości Stargard. Do grudnia 2009 r. w ramach prowadzonej działalności Spółka kupowała usługi gastronomiczne, świadcząc usługi turystyki opodatkowane w inny sposób, niż na zasadach określonych w art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, ze zm., dalej: ustawa o VAT). W kwietniu 2015 r., jako właściciel obiektu, oddała w najem całe hotelowe zaplecze gastronomiczne innemu przedsiębiorcy. Skarżąca chcąc zapewnić korzystającym z hotelu gościom posiłki, nabywa usługi od przedsiębiorcy prowadzącego w hotelu restaurację. Nabywane usługi są dokumentowane fakturami wystawianymi na jej rzecz przez tego przedsiębiorcę, a następnie odsprzedawane gościom hotelowym przez Spółkę, co znajduje odzwierciedlenie w wystawianych fakturach. Jedynie koszt śniadań jest zawarty w cenie noclegu. Zakres nabywanych usług gastronomicznych to głównie śniadania, które stanowią 95% wszystkich nabywanych usług gastronomicznych. Pozostałe 5% to obiady lub obiadokolacje zamawiane indywidualnie przez klienta w czasie pobytu.