Wyrok NSA z dnia 10 maja 2019 r., sygn. I FSK 1971/18
Przepisy art. 86 ust. 2a, ust. 2b i ust. 2h u.p.t.u., a także wydanego na podstawie art. 86 ust. 22 u.p.t.u. rozporządzenia w sprawie prewspółczynnika wskazują możliwość szacunkowego ustalenia wysokości podatku naliczonego, jeżeli nabyte towary i usługi są wykorzystywane zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza. Przepisy te nie statuują obowiązującego i jednoznacznego sposobu określania proporcji.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Joanna Tararuj-Młynik, po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Gminy X. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 13 czerwca 2018 r. sygn. akt I SA/Op 109/18 w sprawie ze skargi Gminy X. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 stycznia 2018 r. nr 0112-KDIL2-2.4012.543.2017.1.JK w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 stycznia 2018 r. nr 0112-KDIL2-2.4012.543.2017.1.JK, 3) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Gminy X. kwotę 820 (słownie: osiemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.
Uzasadnienie
1. Przedmiot skargi kasacyjnej i podmiot ją wnoszący
1.1. Gmina X. (dalej: Gmina lub Skarżąca) wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Op 109/18.
1.2. Powołanym wyrokiem Sąd oddalił skargę Gminy na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) z dnia 9 stycznia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Problem podatkowy dotyczył sposobu ustalenia proporcji (tzw. prewspółczynnika) prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych i bieżących, tj. na wytworzenie oraz utrzymanie infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (dalej: infrastruktura w-k) wykorzystywanej w sposób mieszany, czyli do świadczenia czynności opodatkowanych i niepodlegających podatkowi VAT.