Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2019 r., sygn. II FSK 1038/17

Skoro Państwo przyjęło na siebie obowiązek zrekompensowania swoim obywatelom niedogodności wynikających z przewlekłych postępowań sądowych, to niezrozumiałe byłoby roszczenie tego samego Państwa o opodatkowanie tak uzyskanego przysporzenia majątkowego. Akceptując taki punkt widzenia należałoby uznać, że Państwo oczekuje korzyści wynikających z własnego, bezprawnego zaniechania realizacji prawa obywatela do rozpoznania sprawy sądowej w rozsądnym terminie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Małgorzata Bejgerowska, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 1208/16 w sprawie ze skargi H. M. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 12 maja 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 12 maja 2016 r., nr [...], 3) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz Henryka Majewskiego kwotę 897 (osiemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 9 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 1208/16, oddalił skargę H. M. (dalej jako: "strona" lub "skarżący") na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 12 maja 2016 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Sąd pierwszej instancji przedstawił w powyższym wyroku stan sprawy, zgodnie z którym strona we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazała, że wyrokiem Sądu Apelacyjnego zasądzono jej odszkodowanie z tytułu bezprawnego aresztowania. Ustalając wysokość korzyści, które mogłaby osiągnąć, gdyby nie wyrządzono tej szkody (na skutek bezprawnego pozbawienia wolności), przyjęto kwotę brutto wynagrodzenia, które mogłaby osiągnąć, uwzględniając opodatkowanie 40% stawką podatkową wynikającą z obowiązujących w tym okresie przepisów art. 27 ust. 1 i art. 27b oraz art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 r., Nr 80 poz. 350 ze zm., zwanej dalej "u.p.d.o.f.") oraz zawartych tam zasad ustalania podstawy opodatkowania.