Wyrok NSA z dnia 20 lutego 2019 r., sygn. II FSK 479/17

1. Wydanie na podstawie art. 21 § 3 O.p. decyzji deklaratoryjnej, w sytuacji gdy organ podatkowy nie podważa wysokości zobowiązania podatkowego wykazanego przez podatnika w deklaracji powoduje, że jest ona wydana bez podstawy prawnej w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 2 O.p.

2. W przypadku zakwestionowania prawidłowości skorygowanej deklaracji podatkowej złożonej wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, zgodnie z art. 75 § 3 O.p., organ podatkowy nie ma obowiązku przed rozpatrzeniem tego wniosku wszczynać w każdej sprawie postępowania celem określenia wysokości zobowiązania podatkowego, o którym mowa w art. 21 § 3 O.p.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A.S. i H.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Po 493/16 w sprawie ze skargi A.S. i H.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A.S. i H.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

UZASADNIENIE 1.1. Wyrokiem z dnia 22 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Po 493/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę A.S. i H.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 stycznia 2016 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. 1.2 Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że w dniu 4 listopada 2002 r., pełnomocnik A. i H. S. (skarżący) złożył korektę zeznania PIT-36 za 2000 r., wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r., w kwocie 1.480.272,70 zł wraz z odsetkami. Nadpłata powstała w wyniku odliczenia ulgi inwestycyjnej pozostającej do wykorzystania na skutek wydania przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (Dyrektor IS) decyzji z dnia 7 czerwca 2002 r., uchylającej decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy w P. z dnia 13 grudnia 2001 r. i umarzającej postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r. W następstwie tej decyzji w obiegu prawnym pozostało złożone przez H.S. zeznanie podatkowe PIT-30 za 1996 r., a w tym samym skarżącym do wykorzystania w latach następnych przysługuje ulga inwestycyjna w kwocie 2.172.473,50 zł. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. decyzją z dnia 7 marca 2003 r., odmówił skarżącym stwierdzenia nadpłaty a Dyrektor IS decyzją z dnia 9 czerwca 2003 r., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 27 października 2005 r., sygn. akt I SA/Po 1737/03 uchylił decyzje organów obu instancji ponieważ wniosek skarżących o stwierdzenie nadpłaty rozpatrzony został bez uprzedniego przeprowadzenia postępowania podatkowego w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. akt II FSK 346/06, oddalił wywiedzioną przez Dyrektora IS skargę kasacyjną od tego wyroku. Mając na uwadze uchwałę NSA z dnia 27 stycznia 2014 r., sygn. akt II FPS 5/13 organ pierwszej instancji rozpoznał wniosek o stwierdzenie nadpłaty przed rozpoznaniem przez WSA w Poznaniu skargi na decyzję Dyrektora IS z dnia 30 kwietnia 2008 r. w przedmiocie określenia skarżącym wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. i decyzją z dnia 24 kwietnia 2014 r., powtórnie odmówił skarżącym stwierdzenia nadpłaty. Dyrektor IS decyzją z dnia 24 lipca 2014 r., uchylił w całości decyzję organu instancji przekazując sprawę temu organowi do ponownego rozpoznania. Decyzją z dnia 21 sierpnia 2015 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. po raz kolejny odmówił skarżącym stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. Dyrektor IS, po rozpoznaniu odwołania skarżących, zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją z dnia 18 stycznia 2016 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. 1.3 W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na tę decyzje skarżący zarzucili: