Wyrok NSA z dnia 6 marca 2019 r., sygn. II FSK 712/17

W świetle art. 134 P.p.s.a posługując się pojęciem "granic sprawy" ustawodawca odsyła do sprawy w jej znaczeniu materialnoprawnym i jej tożsamość wyznaczają elementy wyznaczające tożsamość skonkretyzowanego w decyzji administracyjnej stosunku prawnego, a więc identyczność podmiotów, identyczność przedmiotu tego stosunku oraz identyczność obu jego podstaw - prawnej i faktycznej. Przepis ten można naruszyć wtedy, gdy strona w postępowaniu sądowym wskazywała na istotne dla sprawy uchybienia popełnione na etapie postępowania administracyjnego, bądź powołała w postępowaniu sądowym dowody, które zostały przez sąd pominięte, względnie, gdy w postępowaniu administracyjnym popełniono uchybienia na tyle istotne, a przy tym oczywiste, iż bez względu na treść zarzutów sąd nie powinien był przechodzić nad nimi do porządku.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Marek Kraus, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 24 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Go 239/16 w sprawie ze skargi M.G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 4 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

UZASADNIENIE 1.1. Wyrokiem z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Go 239/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę M.G. (Skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 4 czerwca 2016 r. o odmowie wszczęcia postępowania. 1.2 Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia 30 czerwca 2015 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. orzekł o odpowiedzialności podatkowej skarżącego, jako byłego członka zarządu A. sp. z o.o. z siedzibą w P. za zaległości podatkowe tej spółki w podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r., styczeń, sierpień, wrzesień i grudzień 2011 r. oraz luty 2012 r. Decyzję skierowano do Skarżącego na adres [...], a po dwukrotnej awizacji przesyłka ta nie została podjęta przez adresata i w dniu 18 lipca 2015 r. zwrócona do nadawcy. Wnioskiem z dnia 10 marca 2016 r. Skarżący zwrócił się do Dyrektora Izby Skarbowej o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od tej decyzji, podnosząc, że w dniu 8 marca 2016 r. dowiedział się o prowadzonym przeciwko niemu postępowaniu egzekucyjnym. Tego dnia dokonano bowiem zajęcia jego wynagrodzenia za pracę. Zaznaczył, że decyzja ta została skierowana na adres, który nie jest adresem jego zamieszkania. Wraz z wnioskiem Skarżący wniósł odwołanie od decyzji z dnia 30 czerwca 2015 r.