Wyrok NSA z dnia 19 maja 2009 r., sygn. I FSK 386/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "S." spółka jawna S. i Wspólnicy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 października 2007 r. sygn. akt I SA/Po 873/07 w sprawie ze skargi "S." spółka jawna S. i Wspólnicy na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 12 lutego 2007 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług od stycznia do lipca oraz za wrzesień i listopad 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "S." spółka jawna S. i Wspólnicy na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 października 2007 r., sygn. akt I SA/Po 873/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę S. spółki jawnej S. i Wspólnicy na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 12 lutego 2007 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do lipca oraz wrzesień i listopad 2000 r.

W uzasadnieniu tego wyroku w pierwszej kolejności streszczono dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie. Wyjaśniono, że wyrokiem z dnia 8 marca 2005 r. o sygn. akt I SA/Po 2558/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę " S." spółki jawnej - S. i wspólnicy na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 20 września 2002 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do lipca oraz za wrzesień i listopad 2000 r.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 7 marca 2006 r. o sygn. akt I FSK 709/05 uchylił w/w orzeczenie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania sądowi I instancji. Podkreślił przy tym, iż nie podziela wszystkich zarzutów podniesionych w skardze kasacyjnej. NSA stwierdził, że brak było podstaw do uznania, że organy podatkowe naruszyły art. 2 ust. 3 pkt 3, art. 15 ust. 3 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Również zarzut naruszenia art. 27 ust. 5 i 6 w/w ustawy nie zasługiwał na uwzględnienie.