Wyrok NSA z dnia 6 marca 2019 r., sygn. I FSK 392/17

Przypadki wymienione w art. 33 § 1 Ordynacji podatkowej nie stanowią zamkniętego katalogu. Niewystępowanie okoliczności polegających na trwałym nieuiszczaniu zobowiązań podatkowych, bądź zbywaniu majątku, nie skutkuje automatycznie brakiem możliwości zabezpieczenia przez organ podatkowy zobowiązań jeszcze przed wydaniem decyzji określającej ich wysokość.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia del. WSA Dominik Mączyński, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 października 2016 r. sygn. akt III SA/Gl 331/15 w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązania podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji (k. 52 i 60-74 akt)

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 października 2016 r. sygn. akt III SA/Gl 331/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: sąd pierwszej instancji) oddalił skargę K. G. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (dalej: organ odwoławczy) z dnia [...] lutego 2016 r. w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązania podatkowego.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że przyczyną wydania decyzji o dokonaniu zabezpieczenia na majątku skarżącego należności z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące listopada, grudzień 2012 r. oraz styczeń, luty i październik 2013 r. było stwierdzenie, że zachodzi uzasadniona obawa, że nie zrealizuje on przewidywanych należności budżetowych. Organy podatkowe ustaliły, że dochody skarżącego, jak i obroty, w analizowanym okresie (lata 2009-2015) sukcesywnie malały, a zjawisko to przybrało na sile od momentu wszczęcia postępowania kontrolnego. Jednocześnie nie stwierdzono u skarżącego środków trwałych wykorzystywanych do działalności gospodarczej, a wszystkie urządzenia widniejące w ewidencji środków trwałych o wartości początkowej od 416,41 zł do 3 658,54 zł zostały zbyte lub zlikwidowane. Skarżący nie posiadał maszyn, urządzeń, placów, składów wykorzystywanych i pomocnych w prowadzeniu działalności gospodarczej. Jego jedyny majątek stanowił samochód osobowy o wartości w granicach od 22 900 zł do 26 300 zł. Organ podatkowy stanął na stanowisku, że osiągane przez skarżącego dochody w latach 2009-2014, które łącznie stanowiły kwotę 506 501,33 zł, nie dają gwarancji pokrycia przybliżonego zobowiązania określonego przez organ (ogółem 1 235 679 zł, odsetki 310 974 zł). Brak majątku odpowiadającego wysokości przybliżonej kwoty należności podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę uzasadniało zdaniem organu ustanowienie zabezpieczenia. Dodatkowo organy podatkowe obu instancji ustaliły, że skarżący mógł dopuść się nieprawidłowości podejmując działania zmierzające do uszczuplenia zobowiązań podatkowych (ewidencjonowania faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych transakcji), co z kolei wypełnia przesłankę "uzasadnionej obawy niewykonania zobowiązania".