Wyrok NSA z dnia 7 maja 2018 r., sygn. I OSK 2876/17

Egzekucyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 czerwca 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 484/17 w sprawie ze skargi W. P. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie dopuszczalności zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 czerwca 2017r. sygn. akt II SA/Wa 484/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. P. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2014r. nr [...] w przedmiocie uznania za niedopuszczalne zarzutów w sprawie postępowania egzekucyjnego.

Wspominany wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wojewoda Mazowiecki postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2014r. nr [...] wezwał W. P. do opróżnienia z rzeczy i osób jej prawa reprezentujących lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w W., pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przymusowego opróżnienia lokalu.

W dniu [...] maja 2014r. do Komendy Stołecznej Policji wpłynęło wystąpienie Wojewody Mazowieckiego, przesyłającego zarzuty w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego w przedmiocie opróżnienia ww. lokalu mieszkalnego.

Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2014r. nr [...] Komendant Stołeczny Policji uznał za niedopuszczalne zarzuty W. P. w sprawie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie postanowienia Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] kwietnia 2014r. nr [...].

Na powyższe postanowienie W. P. złożyła zażalenie do Komendanta Głównego Policji wnosząc o jego uchylenie lub zmianę i uznanie zasadności zarzutów. W uzasadnieniu strona podniosła, że decyzja o opróżnieniu lokalu nie została przekazana do sądu administracyjnego, zatem nie posiada cechy prawomocności. Ponadto W. P. zarzuciła organowi I instancji podpisanie upomnienia przez osobę nieposiadającą do tego upoważnienia.