Wyrok NSA z dnia 16 maja 2018 r., sygn. II OSK 2926/17

Zagospodarowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2018r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2757/16 w sprawie ze skargi M. D. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 16 sierpnia 2016 r. nr ... w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na rzecz M. D. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 13 marca 2017 r., sygn. IV SA/Wa 2757/16 uwzględnił skargę M. D. (dalej skarżący) na postanowienie na Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z 16 sierpnia 2016 r., znak: ... utrzymujące w mocy postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w O. z maja 2016 r., znak: ..., którym nie uzgodniono projektu decyzji o warunkach zabudowy działki nr ..., obręb B. w gminie P., dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie wolnostojącej wraz z przyłączami oraz zbiornika bezodpływowego na nieczystości ciekłe o pojemności do 10,00 m3, w granicach zespołu przyrodniczo-krajobrazowego "Rzeka B. i J.", uchylając zarówno zaskarżone postanowienie, jak i poprzedzające je postanowienie organu I instancji.

Jak wskazał Sąd Instancji zgodnie z art. 43 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2016 r., poz. 2134 ze zm., dalej uop) zespołami przyrodniczo-krajobrazowymi są fragmenty krajobrazu naturalnego i kulturowego zasługujące na ochronę ze względu na ich walory widokowe lub estetyczne. Ochrona krajobrazowa to zachowanie cech charakterystycznych danego krajobrazu (art. 5 pkt 8 uop). Oznacza to, że ochrona zespołu przyrodniczo-krajobrazowego polega na ochronie charakterystycznych cech określonego fragmentu krajobrazu ze względu na jego walory widokowe lub estetyczne. Z tego względu szczegółowe zakazy wprowadzone dla ustanowionego zespołu przyrodniczo-krajobrazowego mają służyć zachowaniu cech charakterystycznych krajobrazu, a więc osiągnięciu celu, który został określony w uchwale o ustanowieniu zespołu przyrodniczo-krajobrazowego. Szczegółowe zakazy nie stanowią zakazów samych w sobie i nie mogą być rozpatrywane w oderwaniu od celu ustanowienia zespołu i celów ochrony. Oznacza to, że zamiar zabudowy na obszarze zespołu przyrodniczo-krajobrazowego z uwagi na wprowadzone zakazy, podlega ocenie, jaki wpływ ma to zamierzenie na zachowanie podlegającego ochronie krajobrazu. Takiej oceny w niniejszej sprawie zabrakło, bowiem organy poprzestały na analizie pojęcia "zmiany sposobu użytkowania ziemi", w konsekwencji dochodząc do wniosku, że należy przez to rozumieć wszelkiego rodzaju czynności, na skutek, których ustaje dotychczasowy sposób użytkowania ziemi. W ocenie organu działalność budowlana ze swej istoty powoduje zmianę sposobu użytkowania ziemi. Takie stanowisko organu w konsekwencji prowadzi do automatycznego zrównania zakazu o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 7, to jest zmiany sposobu użytkowania ziemi z najsurowszym zakazem dotyczącym zakazu zabudowy. Taka wykładnia powyższego przepisu w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jest nieprawidłowa, przy czym za jej odrzuceniem przemawia wielość argumentów.