Wyrok NSA z dnia 13 marca 2018 r., sygn. II OSK 3149/17
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant specjalista Agnieszka Gontarz po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. R., I. K., Z. J., A. K.-K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 3029/16 w sprawie ze skarg W. K. i K. K. oraz M. R., E. W., I. K., Z. J., A. K.-K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji linii kolejowej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 10 lutego 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 3029/16, oddalił skargi W. K. i K. K. oraz M. R., E. W., I. K., Z. J. i A. K. - K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] lipca 2015 r. w przedmiocie ustalenia lokalizacji linii kolejowej. Wyrok ten został wydany w następujących istotnych okolicznościach sprawy.
Wojewoda [...] decyzją z [...] lutego 2015 r., powołując się na przepisy ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, na wniosek [...] S.A. w W., ustalił lokalizację linii kolejowej dla inwestycji polegającej na przebudowie szlaku T. - K. od km [...] do km [...] linii nr [...], obejmującej także "budowę drogi objazdowej od km [...] do km [...], wraz z mostem drogowym w rejonie km [...]" i zatwierdził na potrzeby realizacji tej inwestycji podziały nieruchomości, w wyniku czego doszło do przejścia na własność Skarbu Państwa w całości lub w części m.in. działek nr [...],[...],[...],[...],[...] i [...] w obrębie nr [...] w W., stanowiących dotychczas własność M. R. (działka nr [...]), I. K. (działki nr [...],[...] i [...]), Z. K. (działka nr [...]), Z. J. (działki nr [...] i [...]) oraz E. W. (działka nr [...]).
W wyniku odwołania m.in. M. R., I. K., Z. J. oraz E. W. Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z [...] lipca 2015 r. zmienił w części decyzję Wojewody [...] i utrzymał ją w mocy w pozostałym zakresie, przy czym nie uwzględnił zarzutów podniesionych przez wskazanych odwołujących się.