Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2018 r., sygn. II OSK 1697/17

Budowlane prawo

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant asystent sędziego Tomasz Muszyński po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Wojewody Warmińsko-Mazurskiego oraz M. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 21 lutego 2017 r. sygn. akt II SA/Ol 1375/16 w sprawie ze skarg M. R. oraz P. Sp. z o.o. z siedzibą w M. na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargi, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 lutego 2017 r., sygn. akt II SA/Ol 1375/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpoznaniu skarg M. R. oraz P. Sp. z o.o. z siedzibą w M. uchylił decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] października 2016 r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę.

Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2016 r., Starosta Nowomiejski zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę dla: "P." Sp. z o.o. w M., obejmujące: budowę l etapu inwestycji elektrowni wiatrowej N. ([...]) wraz z infrastrukturą towarzyszącą w postaci elektrowni wiatrowej S. oraz jej fundamentu na działce [...], obręb N., gmina N. Organ pierwszej instancji zaznaczył, że obszar oddziaływania obiektu obejmuje działki o numerach: [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] i [...], obręb N.

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli: E. D. M., W. D. i D. D., podnosząc, że zgodnie z przepisami obowiązującej od 1 lipca 2016 r. ustawy o elektrowniach wiatrowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 961), obszar szkodliwego oddziaływania elektrowni winien być ustalony w znacznie większym rozmiarze, niż przyjął to organ pierwszej instancji. Ustalenie, że obszar ten ma promień 1.700 m a nie - jak przyjęto 250 m - powodowałoby, że ich nieruchomości znalazłyby się w zasięgu szkodliwego oddziaływania elektrowni. Ponadto, podnieśli, że wynikający z art. 4 tej ustawy zakaz lokalizacji nowych budynków mieszkalnych i budynków o funkcji mieszanej stanowi arbitralne ograniczenie prawa własności na rzecz prywatnego inwestora, co stanowi rażące naruszenie art. 64 Konstytucji RP oraz art. 144 i inne Kodeksu cywilnego.