Wyrok NSA z dnia 14 marca 2018 r., sygn. II OSK 2228/17

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie Sędzia NSA Roman Hauser Sędzia del. NSA Andrzej Irla (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2682/16 w sprawie ze skargi A.B. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 11 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 14 lutego 2017 r. (sygn. akt IV SA/Wa 2682/16) oddalił skargę A. B. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 11 sierpnia 2016 r. (nr [...]) w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad postanowieniem z dnia 1 czerwca 2016 r. (znak [...]) odmówił uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji A.B. polegającej na budowie budynku usługowego o powierzchni sprzedaży do 530 m2 (sklep ogrodniczy) wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną oraz utwardzeniem terenu na działkach nr [...] oraz na części działek nr [...] położonych w miejscowości [...].

Inwestor A.B. złożył wniosek o ponowne rozpoznanie tej sprawy.

Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2016 r. (znak [...]) Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Wskazał, że prawną podstawą uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego, dokonywanego przez właściwego zarządcę drogi jest art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Podkreślił zarazem, iż włączenie ruchu do drogi, zapewniać ma zjazd indywidualny lub publiczny (§ 55 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie). Wg orzekającego organu administracji, połączenie drogi krajowej nr 17 (droga klasy GP) z planowanym budynkiem usługowym (sklepem ogrodniczym), który ma być usytuowany na terenie działek nr [...] i nr [...] i na części działek nr [...], nr [...] i nr [...], powinien zapewniać zjazd publiczny, co winno mieć odzwierciedlenie w projekcie decyzji o warunkach zabudowy. Pkt II 4 lit. g) tego projektu zawiera ustalenie: "dostęp do drogi publicznej - drogi krajowej nr 17 (działka o nr ewid. 579)". To zaś oznacza, że obsługę komunikacyjną planowanego sklepu ogrodniczego miałby zapewniać istniejący w km 37+230 zjazd z tej drogi do działki nr [...], który jednak nie jest zjazdem publicznym, lecz indywidualnym. Zbyt mała szerokość jezdni tego zjazdu i wielkość promienia łuku kołowego wyokrąglającego przecięcie krawędzi nawierzchni zjazdu i drogi, a przede wszystkim brak dodatkowego pasa ruchu dla pojazdów skręcających z drogi w prawo, w który zjazd powinien być wyposażony (ze względu na miarodajne natężenie ruchu na drodze przekraczające 400 pojazdów na godzinę - § 78 ust. 2 pkt 3 w.w. rozporządzenia) wykluczają - ze względów bezpieczeństwa ruchu drogowego - możliwość wykorzystywania tego zjazdu na potrzeby obsługi komunikacyjnej inwestycji.