Wyrok NSA z dnia 14 marca 2018 r., sygn. I GSK 97/16

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia del. NSA Anna Apollo Protokolant Ilona Szczepańska po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Spółki A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 września 2015 r. sygn. akt III SA/Po 380/15 w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Spółki A na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 23 września 2015 r., sygn. akt III SA/Po 380/15 oddalił skargę Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego.

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:

Skarżąca zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu o dokonanie zwrotu podatku akcyzowego w kwocie 1596 zł z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej dwóch samochodów osobowych marki Volkswagen Up o numerach VIN: [...] oraz [...]. Do wniosku załączono oświadczenie wnioskodawcy, że przedmiotowe samochody nie były zarejestrowane na terytorium RP w myśl przepisów o ruchu drogowym, faktury VAT zakupu i sprzedaży samochodów przez skarżącą, dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju oraz list przewozowy CMR nr [...]. W trakcie postępowania organ I instancji ustalił, że przedmiotowe pojazdy nie figurują w elektronicznej bazie danych Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców. Organ wezwał skarżącą do złożenia wyjaśnień dotyczących podmiotu zlecającego i opłacającego transport samochodów oraz przesłanie stosownych dokumentów, w tym faktury transportowej, korespondencji handlowej, zlecenia transportowego oraz umowy z firmą transportową. W odpowiedzi skarżąca wyjaśniła, że nie dysponuje takimi dokumentami, ponieważ transport samochodów osobowych objętych przedmiotowym wnioskiem był zorganizowany i opłacony przez nabywcę, czyli firmę X. Skarżąca podkreśliła, że w jej ocenie dysponuje wszystkimi dokumentami uprawniającymi ją do zwrotu podatku akcyzowego. W ocenie skarżącej okoliczność rozporządzania przez nią przewożonymi samochodami jak właściciel do momentu potwierdzenia jego odbioru przez zagranicznego nabywcę na dokumencie CMR, wynika z umowy o współpracy między tymi podmiotami. Do pisma załączono umowę o współpracy.