Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 5 października 2018 r., sygn. II FSK 2830/16

Użyty w przepisie art. 262 § 1 O.p. zwrot "mogą zostać ukarani" nie ma nic wspólnego z uznaniem administracyjnym przy stosowaniu kary porządkowej, lecz świadczy o dozwoleniu przez ustawodawcę na zastosowanie sankcji administracyjnej, jaką jest kara porządkowa. Kara ta powinna zostać wymierzona zawsze wtedy, gdy jest to uzasadnione potrzebą zapewnienia prawidłowego przebiegu postępowania podatkowego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędziowie: NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, WSA del. Agnieszka Krawczyk (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 5 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Kr 134/16 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 21 grudnia 2015 r. nr [...], 30 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za lata 2009-2010 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżone decyzje, 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie na rzecz A. sp. z o.o. z siedzibą w K. kwotę 4 340 (cztery tysiące trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2016 r. (sygn.akt I SA/Kr 134/16) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi A. Sp. z o.o. w K. (dalej: skarżąca) na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 21 grudnia 2015 r. oraz z dnia 30 grudnia 2015 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych - odpowiednio za 2009 i 2010 r.

Sąd podał, że z ustaleń organu I instancji wynikało, iż skarżąca w deklaracjach CIT-8 za wskazane okresy nieprawidłowo wyliczyła koszty uzyskania przychodów, a za 2010 r. również wysokość przychodów. Nieprawidłowości w kosztach uzyskania przychodu wynikały z ujęcia w nich faktur VAT, które nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych. Wystawcami tych faktur byli: 1) T., P. w UE z siedzibą w W. (1 faktura w 2009 r., 5 faktur w 2010 r.), z tytułu: "Pomoc przy realizacji zlecenia G., wyrównywanie ścian pod wyklejanie tapet, wygładzanie gruntowanie, wyklejanie ścian, pomoc przy montażu tablic [...], montaż tablic i pylonów [...], montaż napisu [...]; 2) F. w W. (1 faktura w 2009 r., 4 faktury w 2010 r.) z tytułu: "Opracowanie - analiza zwrotu z inwestycji - zakup urządzenia", montaż podświetlenia oraz zaślepek - S., montaż tablicy K. W., docięcie i naklejanie listw na papier tyvec, przygotowanie podłoża pod naklejanie folii galeria A.; 3) M. w K. (1 faktura w 2010 r.) - z tytułu usług serwisowych 9 pojazdów, co do których skarżąca nie wykazała związku przyczynowo - skutkowego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z kolei nieprawidłowości w zakresie wysokości wykazanych przychodów wynikały z braku ujęcia w księgach rachunkowych i przychodach skarżącej: 1) 3 faktur VAT wystawionych dla A.; 2) faktury zaliczkowej z dnia 22 kwietnia 2010 r. wystawionej dla A., B., S. sp.j. w K.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00