Wyrok NSA z dnia 28 września 2018 r., sygn. I FSK 1096/18

Obowiązek dowodzenia wynikający z art. 122 w zw. z art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej nie ma nieograniczonego charakteru, w szczególności organ nie ma obowiązku prowadzenia dalszego postępowania dowodowego, jeżeli dana okoliczność zostanie stwierdzona wystarczająco innym dowodem.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia del. WSA Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. sp. z o.o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 1048/17 w sprawie ze skargi K. sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 13 października 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. sp. z o.o. z siedzibą w S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 1048/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę K. sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. z dnia 13 października 2017 r. o nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2012 r.

Sąd ten podzielił stanowisko organów, które w rozstrzygnięciach zapadłych w toku postępowania m. inn. zakwestionowały, powołując się na art. 88 ust. 3a pkt 2 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) prawo spółki do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury z dnia 29 listopada 2012 r. nr [...], dokumentującej nabycie od N. sp. z o.o. w B. nieruchomości przemysłowej w C. za cenę 7.995.000 zł. Właścicielami przedmiotowej nieruchomości byli kolejno: E. S., S. sp. z o.o. z siedzibą w B., N. sp. z o.o. z siedzibą w B., a w ostatniej kolejności skarżąca spółka. Przy czym, w opinii organów, dostawa tej nieruchomości na poprzednich etapach obrotu, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (gdyż wydatki na jej ulepszenie poniesione przez S. i N. były niższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu), jej cena była znacznie zawyżona (wartość nieruchomości wynikająca z aktów notarialnych pomiędzy styczniem a listopadem 2012 r. wzrosła aż czterokrotnie) i nie znajdowała uzasadnienia ani w poniesionych nakładach, ani w wartości rynkowej nieruchomości, dlatego działania spółek biorących udział w obrocie tą nieruchomością miały na celu wyłącznie fikcyjne zwiększenie jej wartości, a co za tym idzie kwoty podatku naliczonego do zwrotu. Organy ustaliły też, że spółki S. i N. są personalnie powiązane.