Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 915/16

Skuteczne podniesienie przesłanki umorzenia postępowania określonej w art. 59 § 1 pkt 1 u.p.e.a. wymaga wykazania, że egzekwowany obowiązek określony został w tytule wykonawczym niezgodnie z treścią decyzji organu administracyjnego, a zatem wykazania różnicy pomiędzy treścią tej konkretnej decyzji a treścią wystawionego na jej podstawie tytułu wykonawczego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Alina Rzepecka, Protokolant Joanna Legieć, po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 22 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Sz 972/15 w sprawie ze skargi M.S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 3 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego

1) oddala skargę kasacyjną,

2) zasądza od M.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1 Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 972/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę M.S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 3 lipca 2015 r. w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego.

1.2 Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w D., występujący w roli wierzyciela i organu egzekucyjnego, wszczął postępowanie egzekucyjne do majątku M.S. (dalej: Skarżący) na podstawie tytułu wykonawczego nr: [...] z dnia [...] r. Tytułem tym objęto zobowiązanie z tytułu podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2008 r. Zawiadomieniem z dnia 8 stycznia 2015 r. organ egzekucyjny dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego w [...] a zajęcie wraz z odpisem tytułu wykonawczego zostało doręczone stronie w dniu 9 lutego 2015 r. W dniu 14 kwietnia 2015 r. Skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika, wniósł do organu egzekucyjnego pismo zatytułowane "Zarzut w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego". Jak wskazał, nie zgadza się z wystawionym tytułem wykonawczym i wszczętym postępowaniem egzekucyjnym. Zarzucił, że zobowiązanie za listopad i grudzień 2008 r. objęte tytułem wykonawczym wygasło wskutek zapłaty w lutym 2009 r. Ponadto tytuł wykonawczy nie spełnia wymogów z art. 27 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015, ze zm.) - dalej: u.p.e.a., z uwagi na brak wskazania podstawy prawnej w zakresie doręczenia upomnienia. W konkluzji wniósł o odstąpienie od prowadzenia postępowania egzekucyjnego oraz uchylenie wszystkich dokonanych czynności. W związku z tym, że pismo zostało wniesione z uchybieniem terminu do wniesienia zarzutu, a powołane w jego treści okoliczności odpowiadały wymienionym w art. 59 § 1 u.p.e.a., organ egzekucyjny rozpoznał je jako wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego i postanowieniem z dnia 22 maja 2015 r. odmówił umorzenia postępowania egzekucyjnego. W zażalenie na to postanowienie Skarżący zarzucił naruszenie przepisów: art. 59 § 1 pkt 2 u.p.e.a. poprzez odmowę umorzenia postępowania w sytuacji, gdy zobowiązanie wygasło wskutek zapłaty oraz art. 29 § 2 u.p.e.a. poprzez przystąpienie do egzekucji pomimo niespełnienia przez tytuł wykonawczy wymogów określonych w art. 27 § 1 i 2. W trakcie postępowania zażaleniowego postępowanie egzekucyjne prowadzone do majątku strony zostało zakończone a zawiadomieniem z dnia 9 czerwca 2015 r. a organ egzekucyjny uchylił dokonane zajęcie. Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie organu egzekucyjnego stwierdzając brak przesłanek z art. 59 § 1 u.p.e.a. Jak wskazał, do czasu wydania decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w z dnia 2 stycznia 2014 r. w obrocie prawnym obowiązywały złożone przez stronę deklaracje VAT-7 za okres od kwietnia do grudnia 2008 r. W wyniku wydania tej decyzji deklaracje zostały anulowane i na chwilę w obrocie prawnym pozostają ostateczne decyzje Dyrektora UKS oraz decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie . Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 27 u.p.e.a. wskazał, że podstawę wystawienia tytułu wykonawczego stanowi ostateczna decyzja organu i brak wskazania konkretnego przepisu prawa w tytule wykonawczym nie może stanowić o niedopuszczalności egzekucji administracyjnej na jego podstawie. W skardze na to postanowienie Skarżący zarzucił naruszenie art. 59 § 1 pkt 1 u.p.e.a. (w odniesieniu do obowiązku podatkowego za listopad 2008 r.) i art. 59 § 1 pkt 3 u.p.e.a. (w odniesieniu do obowiązku podatkowego za grudzień 2008 r.), poprzez ich niezastosowanie. W jej uzasadnieniu wskazał, że egzekwowane na podstawie tytułu wykonawczego należności zostały uregulowane w całości lub części. Kwota podatku wynikająca z faktury nr [...] wystawionej na stronę w grudniu 2008 r. została rozliczona w deklaracji VAT-7 za styczeń 2009 r. i zapłacona w lutym 2009 r. Skoro jednak kwota wynikająca z deklaracji VAT-7 za styczeń 2009 r. nie była podatkiem do zapłaty stosownie do art. 21 § 2 Ordynacji podatkowej, to powinna stanowić nadpłatę i na tej podstawie zostać zaliczona na poczet zaległości podatkowych za listopad i grudzień 2008 r. Wobec tego doszłoby do wygaśnięcia zobowiązania w całości za listopad 2008 r. i częściowo za grudzień 2008 r. Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.