Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2018 r., sygn. II FSK 3569/15

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędziowie: NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), WSA del. Alina Rzepecka, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej O. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 sierpnia 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 531/15 w sprawie ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu z dnia 18 lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 531/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę O. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu z dnia 18 lutego 2015 r. w przedmiocie nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia 19 grudnia 2014 r. Wójt Gminy Z. określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie 115.123,00 zł. Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2014 r. nadano rygor natychmiastowej wykonalności ww. decyzji. Pismem z dnia 9 stycznia 2015 r. Spółka złożyła w terminie zażalenie na to postanowienie.

1.3. Postanowieniem z dnia 18 lutego 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sieradzu utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy Z. nadające rygor natychmiastowej wykonalności decyzji Wójta Gminy Z. z dnia 19 listopada 2014 r. Organ odwoławczy wskazując na treść art. 239b § 1 pkt 4 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., zwana dalej: "Ordynacja podatkowa") wywiódł, że przesłanki uzasadniające nałożenie rygoru natychmiastowej wykonalności określone w art. 239b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej dzielą się na dwie kategorie: po pierwsze - związane z sytuacją majątkową podatnika; po drugie - z upływem terminu przedawnienia. SKO uznało, że bezspornym jest, iż okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego za 2009 rok był krótszy niż trzy miesiące. Pięcioletni termin przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 rok upływał z dniem 31 grudnia 2014 r., w związku z tym spełniona została przesłanka z art. 239b § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej. Ponadto organ ocenił, że w rozpoznawanej sprawie przypuszczenie, że strona nie wykona zobowiązania było uzasadnione, ponieważ w dniu wydania zakwestionowanego postanowienia pozostawał bardzo krótki okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania i występowało realne ryzyko niewykonania zobowiązania podatkowego, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że decyzja podatkowa nie stanie się ostateczna do końca 2014 r. z uwagi na możliwość uruchomienia przez podatnika postępowania odwoławczego.