Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2018 r., sygn. II FSK 3629/15

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 września 2015 r. sygn. akt I SA/Sz 734/15 w sprawie ze skargi E. S. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 27 lutego 2015 r. nr (...) w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 27 lutego 2015 r. nr (...) 3) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz E. S. kwotę 777 (siedemset siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 16 września 2015 r., I SA/Sz 734/15 w sprawie E. S. (dalej skarżąca) oddalający skargę na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 27 lutego 2015 r. w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Sąd pierwszej instancji przedstawił stan faktyczny sprawy, z którego wynika, że skarżąca 3 grudnia 2014 r. złożyła wniosek o wydanie interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1986 r. skarżąca i Jej mąż wspólnie wybudowali jednorodzinny budynek mieszkalny, stając się jego właścicielami na zasadzie wspólności ustawowej. Ww. budynek stanął na gruncie, którego jako małżonkowie byli wieczystymi użytkownikami także na zasadzie wspólności ustawowej. Prawo wieczystego użytkowania zostało przekształcone w prawo własności w 1999 r. W dniu 3 sierpnia 2010 r. dokonali przesunięcia między masą ich majątku wspólnego a masą majątku osobistego skarżącej w ten sposób, że skarżąca przyjęła do swojego majątku osobistego własność całej przedmiotowej nieruchomości zabudowanej opisanym budynkiem mieszkalnym. Czynności tej małżonkowie dokonali umową darowizny sporządzoną w formie aktu notarialnego. W dniu 29 sierpnia 2010 r. mąż skarżącej zmarł. W dniu 27 października 2014 r. skarżąca sprzedała przedmiotową nieruchomość.