Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 8 lutego 2018 r., sygn. II FSK 230/16

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 4 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Lu 509/15 w sprawie ze skargi B.B. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2014 r. nr IPTPB2/415-535/14-4/PK w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 509/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie po rozpoznaniu skargi B.B. uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 20114 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jako podstawę prawną wyroku Sąd I instancji wskazał art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej jako: "P.p.s.a.".

Sąd I instancji przedstawił następujący stan sprawy. B.B. złożyła wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego przedstawiając stan faktyczny, wedle którego postanowieniem z dnia 13 lutego 2014 r. Sąd Rejonowy w C. stwierdził, że wnioskodawczyni z dniem 31 grudnia 2008 r. nabyła przez zasiedzenie własność nieruchomości gruntowej położonej w C. przy ulicy [...]. W dniu 2 czerwca 2014 r. sporządzony został przez notariusza akt poświadczenia dziedziczenia po mężu wnioskodawczyni - J.B., zgodnie z którym, spadek nabyła wnioskodawczyni i trzy córki. W dniu 17 czerwca 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. wydał zaświadczenie, w którym stwierdził, że w złożonym w dniu 12 czerwca 2014 r. oświadczeniu o nabyciu majątku w drodze spadku po J.B. zmarłym w dniu 18 października 2011 r. nie zgłoszono do opodatkowania masy spadkowej po ww. zmarłym. W dniu 14 lipca 2014 r. spadkobiercy po J.B. dokonali przed notariuszem działu spadku w ten sposób, że ½ nieruchomości położonej w C. przy ulicy [...] nabyła w całości wnioskodawczyni. W dniu 6 sierpnia 2014 r. wnioskodawczyni aktem notarialnym sprzedała nieruchomość położoną w C. przy ulicy [...]. W uzupełnieniu wniosku wskazano, że: 1) sentencja orzeczenia Sądu sygn. akt [...] brzmi: "należy stwierdzić, że wnioskodawczyni z dniem 31 grudnia 2008 r. nabyła przez zasiedzenie własność nieruchomości gruntowej położonej w C. przy ulicy [...] (...)". Na tej podstawie uważa ona, że nabyła nieruchomość na wyłączną własność, 2) w skład spadku po J.B. nie weszły żadne składniki majątku. Przy dziale spadku notariusz stwierdził, że pomimo ww. sentencji postanowienia Sądu, nieruchomość weszła do majątku wspólnego, dlatego tak właśnie sformułował akt notarialny, 3) dział spadku nastąpił nieodpłatnie; 4) w wyniku działu spadku (w związku z przyjętym przez notariusza założeniem o wejściu nieruchomości do majątku wspólnego) udział wnioskodawczyni się powiększył.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00