Wyrok NSA z dnia 25 maja 2017 r., sygn. I OSK 356/16

Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej polega na tym, że jest on władny badać naruszenie jedynie tych przepisów, które zostały wyraźnie wskazane przez stronę skarżącą. Ze względu na ograniczenia wynikające z regulacji prawnych, Naczelny Sąd Administracyjny nie może we własnym zakresie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej, uściślać ich, ani w inny sposób korygować.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Apostolidis Protokolant asystent sędziego Łukasz Sielanko po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 października 2015 r., sygn. akt III SA/Kr 80/15 w sprawie ze skarg R. B. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...], [...], [...], [...], [...] w przedmiocie zasiłku celowego i zasiłku stałego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 20 października 2010 roku sygn. akt III SA/Kr 80/15 oddalił skargi R. B. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] listopada 2014 roku nr [...], nr [...], nr [...] i nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oraz nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Prezydent Miasta K. decyzjami z dnia [...] września 2014 roku nr [...] i nr [...] odmówił R. B. przyznania zasiłków celowych na środki czystości oraz na energię elektryczną oraz żarówkę i włącznik. Wydanymi w tym samym dniu decyzjami nr [...] i nr [...] organ odmówił R. B. przyznania zasiłków celowych na żywność oraz na leki i okulary korekcyjne. Wreszcie wydaną w tym samym dniu decyzją nr [...] organ odmówił wnioskodawcy przyznania zasiłku stałego. W uzasadnieniach decyzji stwierdzono, że wnioskodawca nie współdziała z pracownikiem socjalnym w rozwiązaniu swojej trudnej sytuacji, jego postawa wskazywała jednoznacznie, że otrzymywanie świadczeń z pomocy społecznej stanowiło dla niego cel sam w sobie - pragnie uczynić sobie z pomocy społecznej stałe źródło dochodu. Nie jest zainteresowany faktyczną poprawą swojej sytuacji w oparciu o własne możliwości i uprawnienia. Organ podał, że wnioskodawca, pomimo zdolności do pracy w warunkach chronionych, od wielu lat nie podjął żądnego zatrudnienia, odmówił też rejestracji jako osoba bezrobotna, a tym samym nabycia uprawnień do świadczeń zdrowotnych z ubezpieczenia społecznego. Ponadto wnioskodawca uniemożliwił organowi dokonanie weryfikacji swojej sytuacji bytowej - mianowicie oświadczył, że w maju 2014 roku utrzymywał się z pożyczki uzyskanej od znajomych w kwocie 100 zł, nie wyjaśnił jednak kto konkretnie mu jej udzielił ani jakie są warunki jej spłaty, nie wskazał wysokości wszystkich swoich zobowiązań z tytułu zaciągniętych pożyczek, nie podał też z czego będzie je zwracał. Organ stwierdził, że nie był w stanie na tej podstawie ustalić, czy otrzymane przez niego wsparcie jest pożyczką czy darowizną. Prezydent podał także, że mieszkanie zajmowane przez wnioskodawcę jest skrajnie zaniedbane oraz, że w jego ocenie stan tego lokalu wskazuje na to, że wnioskodawca w nim nie zamieszkuje. Dodatkowo organ zwrócił uwagę na udzielanie przez wnioskodawcę nieprawdziwych informacji na temat otrzymywania dodatku mieszkaniowego (pomimo złożenia odpowiedniego wniosku i otrzymywania tego dodatku, wnioskodawca stwierdził, że nie składał takiego wniosku, gdyż wie, że takie świadczenie mu nie przysługuje). Organ I instancji podkreślił, że wnioskodawca korzystał ze świadczeń z pomocy społecznej od 2002 roku, w tym z pomocy w formie zasiłku stałego, którego wypłacanie zostało wstrzymane z uwagi na brak możliwości przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, a także niewywiązywanie się z nałożonego decyzjami obowiązku posprzątania mieszkania, regulowania opłat za czynsz, rozliczenia się z przyznanej pomocy finansowej, podjęcia leczenia oraz wykupywania przepisanych leków.